NNM is een serie waarin we nieuwe muziek van Nederlandse artiesten bespreken.
Ard Bit – Field Recordings: 04 Balkans (cd, Ard Bit)
Ard Bit is het geesteskind van de Rotterdamse componist, geluidskunstenaar en veldopname muzikant Ard Janssen, die in 2003 aan het Haagse conservatorium is afgestudeerd en een graad in de elektronische muziekcompositie heeft behaald. Iets minder droog is dat ik in 2009 zijn debuut Spanon in handen kreeg en deze nog altijd reken tot één van de betere IDM releases waar ook ambient, dubstep en allerhande experimenten voorbij komen. Ik kan deze ook nog altijd warm aanbevelen voor de liefhebbers van onder meer Beaumont Hannant, Autechre, Aphex Twin, Swimwear Catalogue en Machinefabriek. Daarna is Ard Bit wel een andere kant opgegaan en hebben ook de veldopnames meer hun intrede gedaan. De muziek is ook meer minimalistisch en abstract geworden, wat weer een andere en tevens spannende dimensie toevoegt aan de muziek. Vanaf 2021 volgt zijn zogeheten “Field Recordings”-serie, waarin veldopnames van Sri Lanka, Nolay (Frankrijk) en Polen de eerste drie delen vormen.
N
u is deel vier er, getiteld Field Recordings: 04 Balkans. Het is het resultaat van een reis door en opnames in Albanië, Bosnië en Hergovina, Montenegro en Slovenië. Dat gaat van de Olympische bobsleebaan in Sarajevo naar de “Cursed Mountains” (Vervloekte Bergen) in Albanië en terug via het kleine vredige dorpje Miholjače in Bosnië en Hergovina naar de prachtige Kamnik-Savinja Alpen in Slovenië. Eenmaal thuisgekomen heeft hij een selectie van die opnames gebruikt en daar subtiele en vooral breekbare ambientgeluiden en experimentele elementen aan toegevoegd. Dat heeft 7 tracks opgeleverd, die je op tot de verbeelding sprekende wijze meenemen op zijn reis. Voor hemzelf geldt ook dat het hem terugbrengt naar de plaatsen waar hij geweest is. Dat is voor de luisteraar wellicht wat minder duidelijk, al krijg je door de geluiden en titels er wel echt een beeld bij. Het groen op de hoes staat voor de vruchtbare velden en het beige voor het hooi. En dan schrijf je eens een keer niet over Rutger Zuyderveldt (Machinefabriek), dan heeft hij deze kleuren voor het coverontwerp van Niels Vrijdag toch weer uitgekozen. De muziek, want daar draait het hier toch om, steekt echt op knap in elkaar en weet op een biologerende en toch ook bezinnende manier diep onder je huid te kruipen. Soms doet het me wel denken aan Francisco López, zij het dat hij meestal in andere contreien opnames maakte en Ard Bit er zijn compleet eigen geluiden overheen giet. Het is een schitterend kleinood en reisdocument(aire) geworden.