[cd, Dead Oceans/Konkurrent]
Het is de laatste tijd helemaal hot om als mannelijke zanger een hoge stem te hebben en daarmee je zielenroerselen te bezingen. Sommigen daarvan zijn uiterst gekunsteld, waarbij ik de namen je zal besparen. Een groot aantal komt daar ook heel goed mee weg, al blijft het -vind ik- lastig om meteen helemaal in het gedachtegoed mee te gaan bij een verhoogd stemgeluid. Bij een Anthony is het weer een apart verhaal, die man is gewoon van een andere planeet. Ik moet het doorgaans hebben van zware mannelijke stemmen die erin hakken. Maar laat de pas 23-jarige Winston Yellen (zang, gitaar) daar nu een grote uitzondering op zijn, zonder dat ik het gevoel dat hij probeert te klinken als één van de andere artiesten met een (bijna) falsetstem. Het klinkt puur, oprecht. Met zijn band Night Beds, die hij verder deelt met Ben Kaufman, Aly Holland, Ryan Ellis, Joe Hutchinson en Taylor Zachry, zit het dan ook wel snor. De Amerikanen hebben al een single en twee ep’s op hun naam staan, maar debuteren nu met hun eerste cd Country Sleep.
Hierop zingt Winston op een enkel nummer na met zijn hoge, breekbare stem de sterren van de hemel. De vrij ingetogen muziek wordt opgebouwd met steeds anders gedoseerde ingrediënten Americana, folk, droompop, singer-songwritermuziek, kamermuziek en altcountry. Stemmige gitaar-, strijk- en pianopartijen zijn meer dan voldoende om een diepe indruk te maken. De muziek doet me wisselend denken aan Patrick Watson, Bon Iver, Sodastream, Power Of Dreams, Lost In The Trees en het solowerk van Tim Burgess (The Charlatans). Dat in combinatie met de landerigheid van Red House Painters maakt het tot een luisterrijk album. Misschien is het niet wereldschokkend, maar het levert wel verbluffend mooie songs op die weten te beklijven. Dat is al een groot goed. Sterk en meer dan overtuigend debuut.
door Jan Willem Broek