[cd, Leaf/Konkurrent]
We hebben een M, we hebben een U, we hebben een R, we hebben een C, we hebben een…wat krijgen we nou? Een V? De Mexicaanse componist en elektronica muzikant Fernando Corona brengt steeds releases uit die uiteindelijk de naam van zijn project Murcof vormen. Met Martes (2002), Utopia (2004), Remembranza (2005) en Cosmos (2007) is hij aardig onderweg. De volgende Océano is al in de maak. Hij onderbreekt zijn reeks nu met The Versailles Sessions. Gelukkig lees ik al snel dat we dit niet als een opvolger van het vorige album moeten beschouwen maar als een speciaal project. Deze recensie mag je dan ook niet beschouwen als een volgende Murcof recensie, maar als een speciale recensie, die eigenlijk niet meetelt. Normaal gesproken maakt Fernando een bloedstollende mix van elektronica en klassieke muziek, waarmee hij opzien baart. De invloeden lopen doorgaans uiteen van De invloeden lopen uiteen van Arvo Pärt, Max Richter, Györgi Ligeti , David Darling en Sylvain Chauveau tot aan Susumu Yokota, Deaf Center, Deathprod en zelfs SPK en Sunn0))). Voor zijn nieuwe album is de aanpak ook geheel anders. Hij heeft naar aanleiding voor een liveproject in Versailles, de beroemde kasteelwoning van de Zonnekoning, alleen gebruik gemaakt van 17-de eeuwse, Barokke instrumenten. De klavecimbel, viola da gamba, fluit, viool en een mezzo sopraan hebben als input gediend voor zijn eigenzinnige creaties. Als een ware architect smeedt hij hiervan een duister, soms angstaanjagend en buitengewoon mysterieus geheel, van op papier lichte muziek. Het geheel ligt toch ook weer niet zwaar op de maag. Je beleeft het als een spannende trip naar de Barok, maar dan met een modern randje. De muzikale en diepgaande variant op Back To The Future. Met name als de zang aanzet is het onaards betoverend en adembenemend. Murcof maakt diepe indruk met in feite niet te beschrijven muziek. Dit alles geheel terzijde natuurlijk.
Luister Online bij Myspace:
Louis XIV’s Demons / Death Of A Forest
door Jan Willem Broek