[cd, Souterrain Transmissions/Konkurrent]
Allebei met de billen bloot, aan zoiets denk je dan bij de naam Moon Duo. Dit duo, dat in 2009 is opgericht door Erik “Ripley” Johnson (Wooden Shjips) en zijn vriendin Sanae Yamada, moet ook enigszins met de billen bloot om hun gemis aan een drummer goed te maken. Dat hebben ze op hun vorige releases al met verve gedaan overigens. Nu spannen ze op hun nieuwe cd Mazes andermaal de bilnaad aan om weer eens flink los te gaan. De gitaren gaan weer gruizig en lustig te keer, terwijl de keyboards zorgen voor de beats en psychedelische elementen. De zang van Ripley is ook passend onderkoeld en licht psychedelisch, zoals die van Alan Vega van Suicide. Het is space-, kraut- en psychedelische rock ineengevlochten tot één doolhof (“maze”) aan klanken, waar het prima toeven is. Daarnaast weten ze je ook telkens te verleiden met een moddervette motorik die ze met gitaar en keyboards tevoorschijn toveren. Je hoort de invloed van een band als Neu! hier goed in terug. Maar de tot in het heelal doordenderende overstuurde gitaren passen weer in het straatje van Pain Teens en Butthole Surfers. Op het moment dat ze echt in de ruimte aankomen heeft het wel weer wat van Magnog, Jessamine, Silver Apples en Spacemen 3 weg. Tel daar nog de noise van Sonic Youth, de voortkabbelende desolate dagdromen van Roy Montgomery, de psychedelica van The Velvet Underground en de beangstigende avant-garde van Suicide bij op en je krijgt een idee van hun geweldige sound. Je moet wel gek zijn om hier geen reet aan te vinden.
Luister Online bij Soundcloud:
Mazes
door Jan Willem Broek