Microwolf – You Are The Everything

Microwolf-youaretheeverything[cd-r, Microwolf]

Afgelopen recensiejaar heb ik met hoofdzakelijk Nederlandse artiesten afgesloten. Mooi om ook in het nieuwe jaar weer te beginnen met een recensie van een werk van eigen bodem. Aan het einde van vorige maand ploft namelijk You Are The Everything van Microwolf op de mat. Een cd-r, die mede door de fraaie cover en het kartonnen doosje gewoon als cd door kan, met daarop 9 tracks van bij elkaar bijna 18 minuten. Microwolf is het soloproject van Benjamin van Vliet, die eerder ook te horen is in de originele Utrechtse anti-folkgroep Moi, Le Voisin. Hiermee laten ze al een bijzondere benadering van de muziek horen, die opvalt doordat deze losjes begrensd is. Zijn soloproject gaat verder dan dat. Deze ontstaat uit onvrede met bestaande muzikale structuren en grenzen en kreeg invulling tijdens een urbex trip door België en Frankrijk met fotografe Anna van Kooij. Deze “fotogravin” heeft ook de biologerende cover geschoten. Over naar de muziek, want daar komen we voor, n’est pas?
Benjamin van Vliet is in feite een singer-songwriter, maar wel één die zowel van folk als de abstracte, experimentele muziek van bijvoorbeeld BJ Nilsen houdt. Daarbij beschikt hij bovendien over een stem die ergens tussen Jason Merritt (Timesbold, Whip) en Will Oldham uitkomt. Moet je die werelden dan gescheiden houden als een singer-songwriter geboren in een verkeerd muzikaal lichaam of gewoonweg lak hebben aan de gangbare genregrenzen? Voor dat laatste heeft hij gekozen en dat is een geweldige keuze gebleken. Een woord is net zoveel waard in een singer-songwriterstructuur als tussen abstracte klanken. Een ei gebakken in een koekenpan of op een motorkap, de smaak is hetzelfde maar de alternatieve bereiding is wel veel spannender. Je krijgt dan ook een fantastische hybride van folk, veldopnames, abstracte muziek en zelfs a capella, ondergedompeld in een heerlijk melancholische sfeer. Doordat van Vliet alles anders omlijst, komen de woorden nog meer aan, brengen de stiltes voer voor je verbeeldingskracht, zorgen de veldopnames voor een uit het leven gegrepen ervaring en leveren de abstracte elementen de nodige afwisseling en spanning; je krijgt in “The Birds” zelfs een variant op musique concrète. Niets is wat het lijkt en alles is toch precies zoals het is. De boodschap komt aan. Er gebeurt ongelooflijk veel, zonder dat het voor verwarring zorgt. Hierdoor is de beleving van dit mini album ook als een hele geworden. Ook al kan ik Timesbold, Will Oldham, Robert Normandeau, Sparklehorse, Birdt, I Am Oak, Herrrek, Loren Nerell en BJ Nilsen aanwijzen als referentiepunten, ik geloof niet dat ik een tweede als Microwolf ken. Een unicum met een groots onconventioneel kleinood om te koesteren en grenzeloos van te genieten. De oplage is beperkt tot 50 stuks, dus haastige spoed is weer eens goed. Dit werk vormt een tweeluik met You Better Go Now, dat later zal verschijnen. Iets om reikhalzend naar uit te zien!

door Jan Willem Broek

Comments

comments

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.