[cd, Night People/Konkurrent]
Vragen stellen waarop je het antwoord nooit gaat krijgen zijn altijd interessant. In die filosofische buien vraag ik me ook wel eens af hoe Joy Division tegenwoordig zou klinken als Ian Curtis er nog zou zijn. Zoals New Order nu? Of toch meer als My Dying Bride, The Editors of A Place To Bury Strangers? Als ik de muziek van de uit Florida afkomstige trio Merchandise hoor, zijn ze ook zeker kandidaat. In 2010 debuteert de band rond kernleden Carson Cox (zang, gitaar, bellen) en Dave Vassalotti (gitaar, keyboards) met de lp (Strange Songs) In The Dark, gevolgd door Angels In The Station en Children Of Desire in 2012. Dat alles op obscure labels, waar hun muziek prima past. Ze doen me dan, ook al zijn het Amerikanen, nog het meest denken aan een kruisbestuiving van The Wedding Present, The Smiths, Joy Division en The Jesus And Mary Chain.
Daar gaan ze op hun nieuwste wapenfeit Totale Night met zevenmijlslaarzen overheen. Officieel gaat deze 5 nummers tellende cd van ruim 33 minuten de boeken in als een epee, maar het heeft de beleving van een gewoon album. Er gebeurt namelijk heel veel, met een maximaal resultaat tot gevolg. De twee kernleden krijgen hier steun van af en aan lid Pat Brady (bas) en daarnaast Chris Horn (harmonica, saxofoon). Ze brengen donkere post-punk met invloeden uit de indierock, wave, psychedelische muziek en shoegaze. Het is daarmee een bijzondere touwtrekkerij geworden tussen Joy Division, The Jesus And Mary Chain, New Fast Automatic Daffodils, Arthur Russell, Xiu Xiu, A Place To Bury Strangers, The Smiths en Spacemen 3. Dat laatste is zondermeer ingegeven door de mastering van Sonic Boom (E.A.R., Spacemen 3). Het blijkt allemaal uitstekend uit te pakken en de naam van Merchandise is daarmee definitief gevestigd. Vijf tot de verbeelding sprekende en uiterst beklijvende nummers maken dit tot een onmisbaar kleinood vol nachtelijke pracht. Excellent merchandise!
door Jan Willem Broek