[cd, Narrominded]
Het is een leuk fenomeen, artiesten die hun reis naar verre oorden niet alleen vertellen, fotograferen maar ook in geluid vastleggen om er vervolgens muziek mee te gaan maken. Simon Fisher Turner, Loren Nerell, Machinefabriek, Macha, Francisco Lopez en vele anderen hebben dit al eens op succesvolle wijze gedaan. En het resultaat is iedere keer anders, want de één bewerkt alles terwijl de ander ongeveer letterlijk laat horen wat er zich heeft afgespeeld. Een fraaie is ook de verzamelaar Ho! #1 (roady music from Vietnam) uit 1998, vol met geluiden en muziek van de Vietnamese straat. In 2009 heeft Frank Schouten, ook wel bekend als de impro-techno artiest Hakki Takki, collega DJ Wasmachine op DFM.nu en platenbaas van het label Plattegrond, een reis door China gemaakt. Het is China na de Olympische Spelen van 2008 dat opener en uitbundiger is dan voorheen. Op het immer verrassende en prestigieuze Narrominded label brengt hij nu zijn muzikale verslag uit op de cd China. Hij doet dit onder zijn nom de plume Matto Frank. Je hoort een breed scala aan Chinese geluiden, van lachende en pratende mensen tot overstuurde muziek die her en der uit de speakers schalt en andersoortige verkeers- en straatgeluiden. Frank voorziet die geluiden als een muzikale gids van drones, ambient, glitches en andere smakelijke elektronica waarmee hij een eigenzinnig pad uitstippelt. Hiermee creëert hij dromerige klanklandschappen die zowel iets surreëels als werkelijks met zich meebrengen. Je waant je namelijk in de straten van China, maar dat trekt als een schitterende film of documentaire aan je voorbij. Ik zou Frank tekort doen als ik zeg dat hij enkel een fraaie compilatie van zijn reis heeft gemaakt, want de muzikale omlijsting is ook echt uitmuntend en neemt bij tijd en wijle ook de overhand; luister bijvoorbeeld maar eens naar het adembenemende “Ram Dom”, waar hij zoals vaker het geval is op de cd in het vaarwater van Machinefabriek, Celer, Fennesz en Richard Skelton terecht komt. Voor de rest incorporeert hij op prachtige wijze de Chinese geluiden in zijn eigen muziek. The Lonely Planet in wonderschone, levendige soundbites of zoiets. Het is een verbluffend document van en voor de echte liefhebber geworden. Ook zonder stokjes bijzonder smakelijk!
door Jan Willem Broek