[cd, Di Cristina/Konkurrent]
Ik heb een merkwaardig gevoel voor namen van muzikanten. Als ik ze eenmaal gezien heb, dan onthoud ik die naam meestal. Soms weet ik zelfs precies waar die tiende gastfluitist nog meer op mee heeft gedaan. Bij Matteah Baim gaat er een bel rinkelen, maar moet ik toch echt even het wereldwijde web raadplegen. En inderdaad heb ik haar naam eerder gezien, want ze is de helft van het buitengemeen interessante Metallic Falcons. De andere helft is Sierra Casady van CocoRosie. Hierna debuteert ze al met het album Death Of The Sun, waarop een keur aan gasten uit de lo-fi scene meedoet. Ze laat daar een minder bevreemdende kant zien dan bij haar vorige project, maar de sfeer blijft onrustig. Nu komt ze haar tweede cd Laughing Boy, waarop ze ook weer kan rekenen op de steun van uiteenlopende muzikanten, zoals Robert A. A. Lowe (Lichens), Rob Doran (Pit Et Pat, Alkaline Trio) en nog 6 anderen. Wederom geen rare meisjesplaat, maar ook zeker geen doorsnee. Ze maakt een aparte combinatie van moderne singer-songwritermuziek met jaren 70 psychedelica, lo-fi en lichte avant-garde. Soms klinkt dat heel erg aards en rauw, maar dikwijls ontstaat er een surrealistisch, etherisch of spookachtig geheel. Dat komt tot stand met Matteah’s lijzige zang, gitaren, strijkers en allerlei tokkelende, tikkende en typische bijgeluiden. Denk aan een brokkelige mix van The Velvet Underground, Nina Nastasia, Mirah, Lisa Germano, Devendra Banhart, Jana Hunter en de vroegere His Name Is Alive. De cd is bijzonder ingetogen, intiem en uiterst melancholisch. Vaak weet Matteah je alleen al in te pakken met haar gedragen zang, maar daarnaast is het regelmatig trippen op de lekker psychedelische muziek. Van prachtige liedjes tot prettige geluiden.
MP3’s(amples):
Pagoda
The Runner
He Turned My Mind Around
Birthdays
Bird Of Prey
Wildness
Black Beads
Monkey Chant
Maths On Fire
Orange Juice Guitar
The Whistler
Big Cat
Temple Dogs
door Jan Willem Broek