En daar zijn de Tracks van de Dag van mei. Ik was deze maand kort van stof, merkte ik en dat houd ik zo voor deze samenvatting.
De bijwerkte playlist:
1 mei: Carcass – The Granulating Dark Satanic Mills
An existence, subservient, binded you’ll see
“A working class hero is something to be”
An existence, subservient, blinded you’ll seed
A working class hero is something to bleed
2 mei: Norma Tanega – You’re Dead
Obscure singer/songwriter die in 1966 een #22 hit had in de VS met ‘Walkin’ My Cat Named Dog’, maar nu dankzij de film en tv-serie What We Do in the Shadows bekender is door dit geweldige nummer, dat in 1966 om de een of andere reden niets deed.
3 mei: Stormzy – Vossi Bop
De huidige Britse #1. Ik ben zo mainstream als het maar kan.
Toch maar even opgezocht wat ‘Vossi’ is: het blijkt de persoon te zijn die de Vossi Bop dans heeft bedacht. Te vinden op Twitter als NLVossi (maar hij is niet Nederlands, dat NL is vast ‘North London’ of zo.)
4 mei: Mingus Big Band – Moanin’
Jazzzzzzzz. Tip van muziek-YouTuber Adam Neely. Geweldig hoe het tegelijkertijd een enorm swingend vloervuller is en een jam waarin iedereen zijn eigen kant op gaat. En baritonsax natuurlijk. Alles wordt beter van baritonsax.
5 mei: Ramones – I Wanna Live
I give what I’ve got to give
I give what I need to live
I give what I’ve got to give
It’s important if I wanna live
Mijn favoriete Ramones-nummer. En hoewel het gaat over jezelf bevrijden van interne demonen (en daar had Joey Ramone er genoeg van), niet van externe vijanden, toch perfect voor 5 mei.
6 mei: Dust – Suicide
Lekker bassen. Dust heeft twee platen gemaakt. Daarna werd de drummer Marky Ramone. De zanger/gitarist werd producer, met onder meer de eerste Kiss-platen op zijn cv. De ster van deze track, bassist Kenny Aaronson, werd sessiemuzikant.
7 mei: Sacred Reich – Don’t Do It Donnie
Een anti-Trumpsong in Reagan-periode crossoverstijl. Ik dacht eerst dat het van een retroband als Iron Reagan was, maar bij checken bleek het gewoon van het geheractiveerde Sacred Reich zelf. Van een split met Iron Reagan, dat dan weer wel.
8 mei: Paula Temple – Raging Earth
Zelden een track gehoord die zo klinkt als zijn titel.
9 mei: Black Mountain – Licensed to Drive
“A riff in A flat and some Neu / Nugent / Newman Motorik hustle. Was the vacation better than the journey or did the drive etch itself into your soul? I’d like to thank the DMV for the inspiration.”
10 mei: Lord Dying – Nearing the End of the Curling Worm
11 mei: hele dag op Graveland Open Air.
12 mei: Horrendous – Ozymandias
Gisteren was ik met ex-Sub Thÿs Gouwerok op het goed geprogrammeerde, maar matige georganiseerde Graveland Open Air, dat de primeur had van het eerste Europese optreden van Horrendous. En dat was een erg goede show. Vooraf had ik de nieuwste plaat Idol geluisterd en die was “knap, maar gaat u verder”. Te veel lelijke fusion. Maar dat is geloof ik iedereen met me eens, zelfs Thÿs en die vindt Animals as Leaders goed, dus dat wil wat zeggen. De vorige plaat, Anareta, die moet je hebben. Net even aangeslingerd en inderdaad, dit lijkt er véél meer op.
13 mei: American Sharks – The Fear
Precies 50% Ramones, 50% Black Sabbath
14 mei: The Dogs – Armed and Fairly Well Equipped
Een Turbonegro-nummer, maar die hebben het zo gruizig opgenomen dat de hooks een beetje verloren gaan. Daarom gaat mijn voorkeur uit naar deze versie van het ook Noorse The Dogs. Het orgeltje dat ze toevoegden helpt ook.
15 mei: U2 – Stories for Boys
Vandaag eens een favoriete U2 deep cut.
16 mei: Earth – The Mandrake’s Hymn
17 mei: Danny Brown ft. Petite Noir – Rolling Stone
18 mei: vergeten
19 mei: Tropical Fuck Storm – Can’t Stop
Rockbands die rap coveren zijn zeldzaam. Nog zeldzamer is dat het goed is. Tropical Fuck Storm lukt het.
20 mei: Reignwolf – Black and Red
De nieuwe Black Keys tracks vond ik wel aardig, maar niet wereldschokkend, want te veel de bekende weg. Maar deze Black Keys soundalike is van een bandje dat ik nog niet kende en daarom ineens wel interessant. Das logies.
21 mei: Russian Circles – Arluck
Groovemonster van mijn favoriete instrumetalheads.
22 mei: Red Dragon Band – Let Me Be Your Radio
Vandaag alweer een saaie sprintetappe in de Giro. Daarom heb ik me maar eens verdiept in italo disco, zodat je vandaag toch nog iets vermakelijks uit Italië voorgeschoteld krijgt.
De versie op YouTube is trouwens een stuk sneller dan die op Spotify (Er staat maar één versie op Spotify). Volgens de YouTube reacties is de snelle versie het origineel, maar was het wel gebruikelijk de track trager af te spelen om hem dansbaarder te maken.
23 mei: Jerusalem in My Heart – Thahab, Mish Roujou’, Thahab
Vanavond in WORM Rotterdam!
24 mei: Lord Dying – Lacerated Psyche
In het algemeen houd ik mijn psychedelische rock graag gescheiden van mijn metal, maar Lord Dying heeft nu eens een geslaagde combinatie gemaakt.
Bovendien hebben ze het best metalbandlogo in jaren.
25 mei: Mammoth Weed Wizard Bastard – The Spaceships of Ezekiel
Een band die nogal eens opduikt in Roadburn kringen de laatste tijd, maar die ik had genegeerd vanwege de meest generieke sludge/stonermetal bandnaam ooit. Maar het is een goede band die positief opvalt door goed gebruik van synthesizers, maar vooral toch door de zangeres, die nu eens niet uit de Jinx Dawson-school komt, maar met Welshe lichtheid zingt.
26 mei: Julia Jacklin – Body
En de bas, hij plopte zachtjes voort…
27 mei: Little Simz – Venom
Net als Julia Jacklin van gisteren opgepikt door te googlen op ‘best albums 2019 so far’.
28 mei: The Bucketheads – The Bomb (These Sounds Fall into My Mind)
Hoorde deze ergens op de achtergrond en hij zat meteen weer de hele dag in mijn kop. Wat een oorwurm (maar wel op een positieve manier.)
29 mei: Worshipper – Coming Through
Als je de westkustsound van Black Mountain even zat bent (maar waarom zou je?), is hier het oostkust alternatief van Worshipper.
30 mei: Reignwolf – Keeper
De bandnaam klopt: Jordan Cook huilt als een wolf en heerst.
31 mei: Haunt – If Icarus Could Fly
Weer een fijn moppie NWoTHM (New Wave of Traditional Heavy Metal) van Haunt. Voor fans van Enforcer en High Spirits.