Marianne Dissard – L’Entredeux
[cd, Le Pop Musik/Groove Attack]
In 2006 heb ik al een 7” van Marianne Dissard aangeschaft, eigenlijk niet eens om dit stukje vinyl maar om de download van de L’Entredeux Demo. Ik heb daarvoor gelezen dat ze die met Calexico leden heeft opgenomen. Dat blijkt qua tekst wel maar qua muziek in mindere mate voor de demo te gelden, die redelijk maar zeker niet schokkend te noemen is. Voor de uiteindelijke cd is dat wel het geval. Twee jaren van halsreikend uitkijken naar gaan voorbij, voordat er eindelijk een label zo slim is deze weelde uit te brengen. Op haar debuut L‘Entredeux doen een hoop bekenden mee. Multi-instrumentalist Joey Burns (Calexico, Giant Sand, Friends Of Dean Martinez, Op8) en gitarist Naïm Amor (Abbc, Amor Belhom Duo) spelen niet alleen mee, maar schrijven de stukken ook samen met haar. Zij veelal de tekst en Joey in maar liefst 9 en Naïm de overige 3 stukken de muziek. De overige smaakmakers zijn drummer John Convertino (Calexico), gitarist Matt Mitchell, violiste Vicky Brown, toetsenist en accordeonist Rob Burger (Tin Hat Trio), mondharmonicaspeler Mickey Raphael (Willie Nelson) en nog een paar anderen. Marianne is overigens eerder ook al te horen geweest op een Abbc en een Calexico cd, twee 7”-es en twee compilaties. Nu wordt ze dus omarmd door Calexico, maar ze weet de muziek ook duidelijk naar haar hand te zetten waardoor het een gelijkwaardig product wordt dat het zeker verdient haar naam te dragen. Ze schrijft mee en zingt de songs in het Frans op een zwoel, melancholische manier die je gewoonweg doet smelten. Een waar zuchtmeisje dat verleidt en even de adem doet stokken. De titel van de cd verwijst ongetwijfeld naar haar gespleten achtergrond, aangezien ze geboren is in Frankrijk en vanaf haar zestiende opgegroeid in Amerika. De uiterst melancholische muziek houdt dan ook het midden tussen chansons, texmex, Americana, altcountry en singer-songwritermuziek met hier en daar een licht experiment. Denk dan aan Françoiz Breut, Serge Gainsbourg, Jane Birkin, Ennio Morricone en vooral ook Calexico en je krijgt een aardig idee van de muziek. Noem het tex-french, Americana chansons of woestijn chansons, het is gewoonweg wonderschoon en soms adembenemend wat Madamme Dissard hier laat horen. Ik trek een goede fles rode wijn open, maar dat blijft tussen ons, en geniet verder.
Luister Online bij Myspace:
Merci Du Rien Du Tout / L’Embellie / Cayenne (demo)
Luister Online bij CD Baby:
L’Entredeux (albumfragmenten)
door Jan Willem Broek