[mcd, Machinefabriek]
[cd, Low Point]
Het past natuurlijk bij Rutger Zuydervelt en zijn Machinefabriek om in het nieuwe jaar meteen weer te beginnen met een paar releases. Hij is zelfs zo snel dat hij met een haast actueel schijfje op de proppen komt. Hij raakt op 31 december vorig jaar namelijk meteen geïnspireerd zodra hij met zijn voeten op het ijs staat. Daar waar een ander terugdenkt aan vroeger of vrolijk, onbezonnen gaat schaatsen, gaat Rutger snel heen en weer naar huis om opnameapparatuur te halen. Het ijs kraakt inderdaad altijd op imponerende wijze, alsof elektriciteitskabels tegen elkaar zwiepen. Dit neemt hij op, net als de geluiden (van mensen) er omheen en een groepje eenden dat nog in het laatste open water bijeen zijn gekomen. Veldopnames pur sang. Dit bewerkt hij in zijn laptop en vult het aan met fragiele (akoestische) gitaarimprovisaties. Hij resultaat is het prachtige miniatuurtje IJspret, waarop 4 korte maar vooral haardvuurwarme winterimpressies. Deze is gestoken in een soort verlate miniatuur kerstkaart, waarop nostalgische foto’s prijken van de ijspret van weleer. Een wonderschone ode aan de winter.
De volgende cd waarop Rutger acte de présence geeft is Gris Gris, een naam die conceptueel zo aansluit bij ijspret. Hierop werkt hij samen met zoals wel vaker Mariska Baars, ofwel Soccer Committee. Met haar heeft hij onder meer al de prachtige cd’s Zeeg en Drawn gemaakt. De derde muzikant waarmee deze twee werken is niemand minder dan Robert Deters van één van Nederlands meest oorspronkelijke industriële avant-garde bands Vance Orchestra. Op papier is de muziek wat mij betreft nu al geslaagd, maar laat ik voor de vorm de schijf toch eens in mijn cd-speler gooien. Hierop blijken 3 zinderende tracks te staan van 16 en tweemaal 10 minuten. De nummers hadden beter gruis gruis kunnen heten, want het is een minimale veredeling van gruizige geluiden geworden. De beide heren verzorgen hierbij de elektronica en Mariska de stem. Die laatste is door de vele bewerkingen moeilijk te herkennen, maar meerdere beluisteringen onthullen naast haar stem en andere organische klanken nog wel meer geluiden die je in eerste instantie niet ontwaart. Het is een mengelmoes van glitch en ambient geworden die diepe indruk maakt. Op intrigerende wijze slepen de drie je mee in een subtiel, maar dwingende draaikolk van diepgaande krakende geluiden die diep tot de verbeelding spreken. Ze prikkelen de grijze cellen op aangename en hypnotiserende wijze. Een prachtig werk om het onderbewustzijn bewust te maken. Past die titel Gris Gris toch ineens weer wel. Om grijs te draaien!
MP3’s Gris Gris:
Gris Gris 1
Gris Gris 2
Gris Gris 3
door Jan Willem Broek
Comments
comments
