Machinefabriek – Ranonkel
[cd, Burning World/Konkurrent]
Als je leest dat Ranonkel in feite pas de tweede officiële cd is van Machinefabriek op een officiëel label, los van een singleverzamelaar, schiet ik toch in de lach. Niet omdat het niet waar is, maar de Arnhemse man die ook wel luistert naar de naam Rutger Zuydervelt grossiert in releases. Ruim 40 in eigen beheer uitgegeven 3” cd-r’s, een dubbele verzamelaar, een remixalbum en zijn werkelijke debuut Marijn gaan vooraf aan dit nieuwe werk. Zo royaal als hij is met zijn releases, zo spaarzaam kan Rutger omgaan met zijn geluid. Hij bouwt zijn composities zorgvuldig op met gitaar- en pianogeluiden. Hij verwerkt en bewerkt deze vervolgens met de computer. Tevens vult hij ze aan met diverse elektronische geluiden en als ik me niet vergis samples van strijkers en oudere werken. Hoe dan ook schetst Rutger er duistere en tevens dromerige industriële ambientlandschappen mee, die je als een spannende thriller weten te vangen. Maar het geluid is ondanks het duistere aspect overwegend menselijk en verre van kil. De elektronische kraakjes en abstracte geluiden knetteren bedachtzaam door de fraaie geluidschilderingen. De cd besluit met het meesterlijke, 17 minuten durende “Zink”, dat in een iets kortere versie als een eerder op 3” is verschenen. Hierbij krijg je een werkelijk onbeschrijflijk duister en desolaat stuk voor je kiezen, die je tot in het meest verre hoekje van je onderbewuste laten afdalen. Het hele album is voer voor het brein. Machinefabriek toont hier wederom zijn wereldklasse.
Luister Online bij Last.fm:
Ranonkel
door Jan Willem Broek