[cd, Hell, Yes!/Konkurrent]
Er mag zo langzamerhand wel eens gezegd worden dat we er een nieuwe stroming wave hebben bij gekregen, die door het veelal onderkoelde karakter wellicht het beste als “cool wave” bestempeld kan worden. Warpaint, The xx, We Fell To Earth, Zola Jesus, Tamaryn en ga zo maar door kan je daar allemaal toe rekenen. Ook het uit Austin (Texas) afkomstige trio Love Inks kan je zo onder die noemer schuiven. Het leuke is wel dat al die genoemde bands vooral de kaalheid van hun songs en een landerige bas delen, maar voor de rest totaal verschillen. En dat ook zonder modieus te doen; alsof de tijd gewoon weer rijp is voor een bezinnende, donkere sound. Of zou het de tijd van desinteresse zijn? Adam Linnell, Kevin Dehan en Sherry Leblanc brengen op hun cd E.S.P. minimale popsongs, die inderdaad loom voortgestuwd worden door zo’n heerlijk onderkoelde bas en evenzo zang van Sherry. De muziek die verder bestaat uit minimale elektronica weet je toch te beroeren en mee te slepen door dat verslavende landerige ondertoontje. Net als bij de Red House Painters en die andere cool wave bands is dat één van de die factoren die je gewillig meevoeren op een koele zomeravond vol nostalgie. Ze brengen verder ook nog de fantastische cover “Rock On” van David Essex. De minimale popsongs van Love Inks zitten ergens tussen Red House Painters, Young Marble Giants, His Name Is Alive, Warpaint, Hundreds, The xx en Earwig in. Verschrikkelijk lekkere melancholie op een verder onaards mooi album!
Luister Online bij Soundcloud:
Blackeye
Luister Online bij YouTube:
Skeleton Key
door Jan Willem Broek