[cd, Relapse/Rough Trade]
Vanaf de jaren 90 en tegenwoordig dus nog steeds, kan je als het gaat om duistere metal releases goed terecht bij het Amerikaanse Relapse label. Bands als Neurosis, Today Is The Day, Dillinger Escape Plan, Brutal Truth en Mastodon zijn veelzeggende voorbeelden. Voor de meer experimentele of rustiger acts is er het zusterlabel Release, dat inmiddels niet meer bestaat, waarop bijvoorbeeld werk van Amber Asylum verschijnt. Een band die al sinds 2006 druk in de weer is en in feite qua muziek tussen beide labels inzit is Locrian. In eerste instantie brengen ze vooral cd-r’s en cassettes uit al dan niet als splitalbums met Century Plants, Horseback, Mamiffer, Christoph Heemanm, maar daarna weten ze ook volwaardige releases via labels als Utech, Handmade Birds en Fan Death Records uit te brengen. De groep wordt gevormd door André Foisy (gitaar, bas, Moog), Terence Hannum (zang, Moog, Arp, piano, synthesizers) en Steven Hess (drums, percussie, elektronica). Deze laatste is hier geen onbekende. Hij is in andere hoedanigheid ook terug te vinden bij On (met Sylvain Chauveau), Haptic, Dropp Ensemble en als kersvers lid van Pan•American. Ook de twee anderen houden er andere project op na, alleen ben ik daar niet bekend mee. Ze houden het midden tussen black metal, drones, noise, dark ambient, abstracte en experimentele muziek, waarbij met name de complexe, experimentele aanpak hen typeert. Het is duidelijk geen doorsnee band.
Ze presenteren nu hun debuut Return To Annihilation voor Relapse, maar het is al iets van hun zestiende release sinds hun ontstaan. Het zegt genoeg over de inspiratie en energie van de band. Naar eigen zeggen zijn ze vooral beïnvloed door progrock groepen als Genesis, King Crimson en Yes. Daar is qua geluid niet veel van terug te horen, maar wel in de opbouw en psychedelische benadering van de songs. Voor de rest nemen ze toch wel een geheel eigen positie in binnen de duister getinte muziek. Ze brengen slepende songs die de elementen van bovengenoemde genres in zich herbergen. De cd opent overigens nog met een stevig shoegaze nummer “Eternal Return” à la Westering, waarbij de ijselijke zang op de achtergrond hun metalkant verraadt. Daarna vervolgen ze hun weg met tribale percussie en postrockachtige experimenten in “A Visitation From The Wrath Of Heaven”, die dan ineens omslaan naar de drone-doom van Sunn 0))) en Earth. In de derde track “Two Moons” brengen ze dan weer een soort doom-prog, terwijl de titeltrack weer aan de Swans doet denken. In de laatste 3 nummers, wat ze als deel 2 van het album beschouwen, blikken ze terug op het eerste deel en dat op reflecterende wijze. Hier lijkt het of ze interpretaties van deel één brengen. Ze klinken wisselend als de eerder genoemde artiesten, maar ook Menace Ruin, Nadja, O.L.D., Yellow Swans, Lurker Of Chalice, Mount Eerie en een MTV Unplugged versie van Neurosis dienen ter referentie. Wat vooral duidelijk wordt is dat de muziek beter te volgen is. Ik zou ook kunnen zeggen dat dit album hun meest toegankelijke is, maar dat schept verwarring en is slechts relatief ten opzichte van hun eigen eerdere complexe muziek. Deel twee van deze cd is nog dreigender dan deel 1, maar al de 7 tracks zorgen bijna 50 minuten lang voor een intense en bovenal bloedstollende luisterervaring. Van intrigerend detailwerk tot overrompelende epische stukken. Vooral in het slot zit nog behoorlijk veel (metal) venijn. Locrian levert hun sterkste en meest gevarieerde album tot nu toe af. Subliem!
Luister Online:
Return To Annihilation (album)
door Jan Willem Broek