[cd/lp, Mexican Summer/Bertus]
De alsmaar evoluerende band Grails maakt door de jaren heen een behoorlijk diepe indruk op mij. Ze starten als psychedelische folkrockband maar voegen daar door de jaren heen ook krautrock, postrock, dark folk, psychedelica, doom en experimentele soundscapes aan hun unieke sound toe. Dit plaatsen ze op hun laatste plaat in de setting van een film noir uit vervlogen tijden. Het album bouwt ook op als een bloedstollende film; de pakkende bombastische opening, het verwarrende van de intriges en verhaallijnen, de psychedelische en ontroerende momenten van de hoofdrolspelers en de keiharde ontknoping. Heftige muziek met een diepe impact. Misschien dat dit voor de bandleden en tevens multi-instrumentalisten Emil Amos (tevens Holy Sons, Dolorean, OM, Master Musicians Of Bukkake) en Alex John Hall een reden is geweest om het tussendoor even over een andere, meer luchtige boeg te gooien. Met hun gelijknamige debuut van vorig jaar als Lilacs & Champagne weten ze dat ook te bewerkstelligen. Ze brengen downtempo, psychedelische sfeermuziek waarbij je niet snel aan Grails moet denken. Het is even wat minder obscuur waardoor je niet iedere seconde op je hoede hoeft te zijn, zonder dat het ook maar ergens gewoontjes wordt.
Een klein jaar later komen ze met het werk Danish & Blue. Hier hebben ze zich laten inspireren door de Deense pornofilms; in 1969 is daar als eerste land pornografie gelegaliseerd. De muziek uit B-films uit de jaren 60 hebben ze als samples gebruikt om de basis van hun muziek te creëren. Je krijgt dan ook spekgladde, romantische geluiden, maar die omlijsten ze op duistere wijze wel met de nodige prog rock, hip hop en psychedelische elementen. Door dat contrast krijgt de muziek iets unheimisch en bevreemdends over zich, wat zorgt voor een behoorlijk spanningsboog. Suspense maar met diepgang. Hoewel je eerder artiesten als Kaada, Mike Patton en DJ Shadow achter dit project vermoedt, verraadt de gitzwarte achtergrond van de muziek dit keer wel deze leden van Grails. Je hoort daarnaast ook invloeden van Human Greed, Dälek en Ennio Morricone. Die laatste heeft in zijn beginjaren ook met enige regelmaat experimentele soundtracks voor pornografische films gemaakt; daar zaten nog heel andere ballen in de spaghetti. Hoe dan ook hebben beide heren een heerlijk mysterieus en vooral nachtelijk album gemaakt waar niets ranzigs aan is. Een opwindend plaatje!
door Jan Willem Broek