[cd, Drifting Falling]
Na een aantal bescheiden 7”-es in 2007 debuteert de Britse band Kontakte in 2008 met hun ijzersterke cd Soundtracks To Lost Road Movies. Hierop maken ze in hun gruizige en veelal ruimtelijke muziek een mooie mix van shoegaze, krautrock, ambient, psychedelische rock, post rock, space rock en avant-garde. De nummers zijn instrumentaal en bevatten heel af en toe een sample met gesproken tekst, wat voor een filmisch effect zorgt. Ook komt er behoorlijk wat motorik voor in de muziek, wat alles met hun voorliefde voor bands als Neu! en Kraftwerk heeft te maken. Dit is tevens de verklaring van de Duitse naam van de groep. Drie jaar duurt het voor ze terugkeren uit de ruimte om hun volgende album We Move Through Negative Spaces het licht te laten zien. Zoals vaker wisselt de groep nog wel eens van line-up. Oprichter Ian Griffiths (bas, programmering) en Ben Worth (gitaar) zijn er nog steeds bij. Drummer Paul Burton hebben ze ingewisseld voor de twee muzikanten Gary McDermott en Stuart Low, die gitaren en percussie meebrengen. Op hun nieuwe plaat staan ze stevig met hun beide benen op de grond en hebben ze de krautock- en psychedelische invloeden grotendeels van zich afgeschud. Daarvoor in de plaats komen nu epische muren vol stofzuigergitaren en regelmatig ook lekker knetterende elektronica. Overigens zijn dat geen granieten muren, want de stofzuigergeluiden worden door een flinke dosis shoegaze minder massief gemaakt. Los van de heftige stukken laat de band zich nu eveneens vaker van de gevoelige kant horen en passeren allerlei nachtelijke, subtiele en zelfs klassieke geluiden de revue. Je hoort naast een klokkenspel ook af en toe het prachtig tranentrekkende vioolspel van Brigid McCafferty. In een nummer als “A Snowflake In Her Hand” komen ze zelfs ergens tussen ambient en glitch uit. De rode draad op het album wordt gevormd door de warme melancholie en de filmische sfeer. Met name de tweede helft van de cd is uiterst subtiel, rustiek en van een overweldigende schoonheid. Je moet denken aan een nostalgische mix van 65daysofstatic, Mogwai, Mono, Godspeed You! Black Emperor en Slowdive. Alles klopt op dit album; op het juiste moment een versnelling, een uitbarsting of juist verstilde pracht. Dat alles is gehuld in prachtige melancholie die je regelmatig weet te overrompelen. De zogenaamde hobbel van het tweede album hebben ze met zevenmijlslaarzen met alle gemak en op verbluffende wijze genomen.
Luister Online:
We Move Through Negative Spaces (album)
door Jan Willem Broek