[2x cd, Fluttery/Kunaki]
Het Fluttery label is momenteel de plek waar post-rock vanuit de hele wereld in alle facetten belicht wordt, van de meer elektronische en meer minimale tot de pure gitaargeoriënteerde, noise en neoklassieke varianten. Vrijwel allen zijn het nu nog onbekende bands, maar de kwaliteit is hoog en doet niet onder voor de groten der aarde. Dat geldt niet in de laatste plaats van het Canadese Kimika. Dit viertal bestaande uit Larry (gitaar), Louis (gitaar), Pteve (bas) en Massi (drums) lijken met deze line-up op een doorsnee gitaarband, maar niets is minder waar. Ze starten in 2004 om te werken aan hun debuut Bipolaire, dat twee jaar later het licht ziet. Hierop serveren ze weliswaar post-rock die van hard naar zacht gaat, maar doen dat op originele wijze. Daarnaast laten ze ook fijne shoegazersmuziek horen, brengen ze singer-songwriterachtige nummers en weten ze ook filmische stukken te fabriceren. En soms komt alles ineens samen, zoals in de prachtige afsluiter. Hierdoor weten ze je telkens te verrassen en op verschillende manieren te emotioneren. Ze wisselen de instrumentale en breekbaar gezongen tracks ook goed af. Dit alles bij elkaar opgeteld laveren de associaties van Mogwai en Explosions In The Sky, via Godspeed You! Black Emperor naar bands als Calla, Slowdive, My Bloody Valentine en Sophia. Een opvallende debuut, dat eind vorig jaar opnieuw het licht ziet op Fluttery.
Aansluitend brengt het label dan ook meteen maar de tweede cd uit van de groep. Ik ben een paar maanden later met de recensies, maar zo gaat dat met overzeese contacten. En in het geval van de nog onbekende Kimika is dat wellicht niet zo heel erg ook. Octobre, zoals de titel van het tweede album luidt, komt dus feitelijk 5 jaar na het debuut. De vier Canadezen tonen hierop duidelijk aan dat ze geen eendagsvliegen zijn. De muziek is hier horizontaal geëvolueerd, dus niet per definitie beter dan het debuut maar wel met meer diepgang. En het is duidelijk dat ze in al die jaren veel zorg hebben besteed aan de uitvoering van de muziek. Zo zijn de gitaar gestuurde composities meer opgebouwd als een klassieke symfonieën, waardoor bijvoorbeeld nu ook Mono en Evpatoria Report als referentie opduiken naast de eerder genoemde artiesten. Daarbij lijkt de desolate, filmische sound van Godspeed You! Black Emperor ook van grotere invloed. Ondanks het ontbreken van de vocalen en de andere vermelde genres weten ze met hun nieuwe post-rockgeluid meer gevoelige snaren te raken dan ooit. De sepiakleurige muziek is tot de verbeelding sprekend en van een overrompelende energie en pracht. Kimika is een schitterende nieuwe ster aan het post-rock firmament.
Luister Online bij Bandcamp:
Bipolaire (album)
Octobre (album)
door Jan Willem Broek