[cd, Pyromane Records/Five Roses]
Niet mijn favoriete schrijver, niet de Italiaanse hardcore band, niet de jazz/folk band uit Australië, niet de Portugese post-punk band en ook niet de Koreaanse trip hop band, maar de Franse band die zich eveneens Kafka noemt zal hier besproken worden. Het trio opereert al sinds 2002 en blinkt doorgaan uit in tot de verbeelding sprekende post-rock. Hun muziek brengen ze enkel met gitaar, bas en percussie, wat doodgewone muziek doet vermoeden. Maar Kafka neemt je graag mee op een trip langs een denkbeeldige wereld. Wat dat betreft sluiten ze wel aan bij de schrijver. Op hun derde cd Geografia weten ze je al snel in te pakken. Zoals altijd nemen ze de tijd om hun hoofdzakelijk instrumentale composities te ontvouwen, maar dat doen ze wel op intrigerende wijze. De muziek is eerder gebruikt voor een dans van choreograaf Frank Micheletti en dat valt te begrijpen. Een groot deel van de nummers heeft een filmisch en rustiek karakter. Daarnaast danst de muziek zelf ook op zeer beweeglijke wijze door het post-rock genre. Soms met nachtelijke gefröbel à la Tortoise, dan weer met de avant-rock van Guapo, de progrock van Magma, de math rock en experimenten van Battles, de experimentele noise van Sonic Youth of de filmische rock zoals Crëvecoeur die nog wel eens maakt. Het is ongelooflijk hoeveel de band kan variëren met minimale middelen. En ook nog eens allemaal van hoog niveau en kwaliteit. Maar veel belangrijker is dat het ook nog eens een uiterst meeslepend en genietbaar album is geworden.
Luister Online bij Myspace:
The Throb Of Time / Rewind Part II / Streches
door Jan Willem Broek