[cd, Secretly Canadian/Konkurrent]
Het Zweedse duo JJ heeft zich min of meer onbedoeld lange tijd gehuld in mysterieuze nevelen. Lange tijd weet namelijk niemand wie er achter dit project schuilgaat. Maar zoals vaker in de muziekwereld, is het ontbreken van een website of label die de volledige informatie verstrekt daar veelal de oorzaak van. Hoe het ook zij, het zijn dus Elin Kastlander en Joakim Benon die deze groep bestieren. Laat daar geen misverstand over bestaan. Nu is het bepaald geen doorsnee band. Ze maken al sinds 2009 muziek en zijn een heerlijk vreemde eend in de leftfield popwereld met hun bijzondere aanpak. Ze combineren veelal ijle indiepop en synthpop met allerhande bijzondere geluiden en orkestraties. Daarmee weten ze op eigenzinnige wijze een stempel te drukken op de wereld van de pop.
Hun nieuwste wapenfeit is V, wat dan weer hun derde album is. Ik bedoel maar, bevreemdendheid is hun middelnaam. Ze brengen hierop harmonieuze, licht melancholische muziek die het midden houdt tussen synthpop, indiepop en neoklassiek, aangevuld met uiteenlopende samples en surrealistische zang. Door de ijle zang doen ze meermaals denken aan Amiina en Sigur Rós, terwijl ze muzikaal gezien wellicht wel meer op hebben met Fleet Foxes, Gang Gang Dance en Bel Canto. Het is een bijzonder amalgaam aan stijlen. Exotische elementen naast klassieke en pop gerelateerde. Hiermee weten ze een fijne zomerplaat af te leveren, maar dan vooral bedoeld voor de late koude nachten. Ze blijven met hun sound bepaald niet binnen de geijkte lijntjes en weten daardoor diepgang aan te brengen in hun muziek. Een ontwapenend en nieuw hoogtepunt van de twee Zweden!
door Jan Willem Broek