Jesu / / Battle Of Mice – Split
[mcd, Robotic Empire/Konkurrent]
Ik ben niet altijd even kapot van split-releases, maar als ze verschijnen op Robotic Empire dien je er serieus rekening mee te houden dat je prachtig exclusief materiaal voorgeschoteld krijgt. Ditmaal de Split cd van Jesu en Battle Of Mice.
De eerste twee tracks van het 30 minuten durende schijfje komen van Jesu. Na Napalm Death, Godflesh, Final, Ice, Techno Animal is de veelzijdige, maar altijd in het donker opererende Justin K Broadrick alweer een tijd bezig met zijn project Jesu. Hiermee maakt hij een duistere mengelmoes van shoegazer muziek, gitaarambient en ingetogen zang. In de twee stukken hier klinkt de muziek bedachtzamer en donkerder dan ooit. Dat mist zijn uitwerking niet, want de muziek grijpt je stevig bij de keel. In de tweede track klinkt hij even als Trent Reznor die aan de gruizige ambient met piano is geraakt. Melancholie die op toegankelijke wijze onderduikt in een gitzwarte zee. Het is altijd zo vervelend om te zeggen, maar ik vind het echt één van zijn mooiste tracks tot nu toe.
Van een man die door de jaren steeds rustiger wordt over naar de steeds meer exploderende zangeres Julie Christmas. Zij staat namelijk aan het hoofd van zowel het verpletterende Made Out Of Babies als het “iets” rustiger Battle Of Mice. Haar stem lijkt tot in het oneindige te kunnen excelleren. Alsof de Babes In Toyland zangeres nog een extra scheepsschroef ingebonden heeft gekregen. Neemt niet weg dat dit verschrikkelijk lekker klinkt. Maar zoals gezegd, Battle Of Mice is “iets” rustiger. Maar zelfs als het rustig is bij deze band, waan je jezelf nog steeds in een akelige horrorfilm. Haar vierkoppige, mannelijk begeleiding komt uit bands als Red Sparowes, Neurosis, Book Of Knots, Pere Ubu en nog veel meer. Ze maken hier 2 nummers vol postrock in de rustige momenten, maar deze erupteren altijd naar een meer metal-achtige vorm van noise. Toch zit er behoorlijk wat emoties verstopt in deze overheerlijke gitaarmuren. Ze beginnen vaak als een Mogwai of Babes In Toyland om te eindigen in de kracht van Neurosis en de waanzin van Today is The Day, zij het op een meer gestructureerde wijze. Wat een explosieve en ongelooflijk sterke muziek! Een geweldige split, zoals Robotic Empire dat wel vaker heeft geflikt.
door Jan Willem Broek