[cd, Rune Grammofon/Konkurrent]
Voor een ieder die nog nooit eerder in aanraking is gekomen met het zingende Noorse fenomeen Jenny Hval, raad ik ten zeerste aan ook eens naar haar vorige project Rockettothesky te gaan luisteren. Hiermee maakt ze de twee cd’s To Sing You Apple Trees (2006) en Medea(2008) vol bezwerende, bevreemdende en dikwijls duistere pop, experimenten en neoklassiek die ergens tussen Susanne Sundfør, Bel Canto, Sidsel Endresen, Stina Nordenstam, The Knife en Hanne Hukkelberg uitkomen. Dat het allemaal niet zo conventioneel klinkt komt mede door haar achtergrond in de gothic metalband Shellyz Raven en het feit dat ze zich vrij en los van conventies wilt voelen als ze muziek maakt. Ze start al in de jaren 90 met het maken van muziek en roert zich daarnaast in allerlei andere media, zowel in Noorwegen als in Australië, waar ze een tijd woont. Nu komt ze met het album Viscera, gewoon uitgebracht onder haar eigen naam, op het prestigieuze Rune Grammofon label. Jenny wil nu eens volledig zichzelf zijn, zonder beperkingen en dat is haar goed recht. Haar eigenzinnigheid is al jaren haar grootste troef. Nu weet ze de luisteraar meteen te prikkelen met een verstild beginnende opener, waarin ze ineens uiterst zwoel prevelt “I arrived in town / with an electric toothbrush / pressed against my clitoris”. Goed, de toon is gezet zeg maar. Ze geeft zich aardig bloot en laat zich inspireren door de harde, herhalende en pornografische teksten van Elfriede Jelinek en Pauline Reage. Soms kan je jezelf bevrijden door over een grens heen te stappen. Aan de andere kant is ze ook beïnvloed door “Orlando” van Virginia Woolf. Ze ziet haar album ook als een meer expliciete versie van dat laatst genoemde werk, die door tijd en lichaam reist. Prikkelende en licht provocerende zielenroerselen de je tot in je ingewanden voelt. Muzikaal gezien brengt ze een ietwat experimentele en bovenal mysterieuze mix van serene folk, jazz, pop, singer-songwritermuziek en neoklassiek. Ze begeleidt haar sensuele en veelzijdige zang en spoken word op gitaar, kerkorgel en citer. Håvard Volden (gitaren, harp) en Kyrre Laastad (drums, synthesizers, kerkorgel) kleuren de rest op prachtig wijze in. De mystieke muziek is toch veelal vrij kaal, maar bevat een ongelooflijke, ongrijpbare atmosfeer. Denk aan een bijzondere en tot de verbeelding sprekende kruisbestuiving van Fovea Hex, Susanna Wallumrød, Sidsel Endresen, Susanne Sundfør en Bel Canto. Het geheel klinkt lieflijk en breekbaar, maar is van een diepgaandheid en nachtelijkheid met een enorme impact. Een nauwelijks te bevatten schoonheid!
Luister Online:
Viscera (albumsnippers)
door Jan Willem Broek