[cd, Make Mine Music]
Al sinds 2004 is James Brewster de man achter het Stray Dog Army label, waar ook zijn broer als Japser Leyland releases uitbrengt. Daarnaast maakt hij muziek met het project Mole Harness. James zit met zijn geluid midden in het interessante clubje folktronica artiesten uit Bristol (Gravenhurst, Bronnt Industries Kapital, Knowledge Of Bugs), waarbij aangetekend moet worden dat James al een jaar of 4 in het Zweedse Malmö woont. In 2007 levert dat nog een laatste mini van Mole Harness op, die net als de voorgangers ergens tussen glitch, post-rock, folktronica en ambient uitkomt. Hij heeft de afgelopen jaren gewerkt aan een andere manier van muziek maken, wat nu de cd As A Hovering Insect Mass Breaks Your Fall oplevert, die hij voor het eerst onder zijn eigen naam uitbrengt op het immer fantastische Make Mine Music label. Die keuze valt ook goed te begrijpen als je de cd hoort. James heeft namelijk vocalen geïntroduceerd en heeft zich tevens opgeworpen als schrijver van veelal cryptische teksten. De zes composities, die tussen de 2 en 13 minuten duren, houden het bevreemdende midden tussen singer-songwritermuziek en soundscapes. James moeten we dan wellicht als singer-soundscaper betitelen. Hoe het ook zij. Hij heeft een keur aan gastzangers en sprekers uitgenodigd, waaronder Men Diamler, Nick Talbot (Gravenhurst), Suzi Cage (You And The Atom Bomb), de Albanese operazangeres Ezgona Gervalla, de Iranese poppenspeelster Soodabeh Haji en landgenoot Daniel Goody (Steel Island). Die laatste drie leert James kennen tijdens zijn studie Zweeds. Daarnaast is ook James zelf te horen als zanger. De cd opent met “Vel Kvonen” wat een gedragen orgelstuk is waarbij Men Diamler op licht bombastische wijze zingt. Het doet me op de muziek na wel aan Ronan Quays denken. Hierna krijg je het 12 minuten durende “Vraikan Sundan” waarbij Ezgona voor een surrealistische atmosfeer zorgt, die misschien nog wel het meest aan de vroege His Name Is Alive en Paavoharju doet denken. Op de achtergrond hoor je belletjes rinkelen en verstilde post-rock. In “Landfall” krijg je glitch, veldopnames en duistere ambient waarbij James zorgt voor de vocale partijen. Zodra hij begint te zingen moet je denken aan David Sylvian, Sylvain Chauveau en Piano Magic. In het daarop volgende “Crumbling Spires” doet hij aan half rap afgewisseld met de zang van Daniel. Dat wordt geplaatst in een fraai decors bestaande uit percussieritmes, akoestische gitaar, belletjes en veldopnames. Het geluid van Mole Harness zit er nog steeds wel in, maar wordt hier meer decoratief gebruikt. “Wingbeat Fission”, het vijfde nummer, bevat de fluweelzachte zang van Nick met bijpassende gedetailleerd rustieke post-rock, waardoor ook Gravenhurst tot de associaties gerekend mag worden. Je hoort Soobadeh ook nog een tekst voordragen, wat weer voor een bijzonder moment zorgt. De cd besluit met het warm melancholische “Your Life Was But A Trick Of The Light”, waarbij James en Suzi een duet zingen. Het is het slot van een uniek album van een uitzonderlijke schoonheid en klasse. Een album om al dagdromend de realiteit even te ontvluchten.
Luister Online:
Vraikan Sundan (edit)
Wingbeat Fission (edit)
door Jan Willem Broek