[cdep, Iris Penning]
Eerder dit jaar debuteert de getalenteerde, inmiddels 21 jarige Eindhovense muzikante Iris Penning met haar prachtige album Droomverf. Ze beschikt over een geweldig bitterzoet stemgeluid met een charmante, licht zachte g. Ik heb haar het Nederlandse antwoord op het Franse zuchtmeisje genoemd en daar blijf ik bij, al zou een ander haar wellicht bestempelen als het vrouwelijke antwoord op Spinvis. Maar in tegenstelling tot die laatst genoemde weet zij me tot in de diepste vezel te raken. Dat komt niet alleen door haar wonderschone stem en verfijnde akoestische gitaarspel, al dan niet aangevuld door gasten op elektrische gitaar, bas, percussie-instrumenten, drums, piano en orgel, maar ook de manier waarop ze haar woorden als een tekstuele schilderes weet te neer te zetten. Alledaagse zaken worden op filosofische, dichterlijke en ongewone wijze benaderd en zorgen voor diepgang, verwondering en een andere kijk op de dingen. Doordat ze alles op toegankelijke, heldere, ontwapende en haast onschuldige wijze brengt, komt alles extra puur en sterk binnen. In basis is het allemaal singer-songwritermuziek, maar dan wel met een rugzak vol soul, jazz, ballads en indie. Emotioneel geladen penseelstreken die zich weten te onderscheiden door de bijzondere inkleuring. Mijn conclusie bij haar debuut is dan ook deze: “Iris Penning brengt vol verve een ongelooflijk, eigengereid droomdebuut om stiekem verliefd op te raken.”
Het is dan ook geen verrassing dat ze in de race is voor de Grote Prijs van Nederland. Uiteindelijk schopt ze het dik verdiend tot de eindronde. Ze wint deze net niet, maar een verliezer is ze allerminst. Nederland heeft er een groot talent bij om te koesteren! Voor mij is dat een bijzonderheid, aangezien ik Nederlandstalige muziek lang niet altijd even interessant vind.
Nu presenteert ze haar nieuwe epee Psilocine, waarop 4 nieuwe songs staan die na ruim 13 minuten finishen. Het mini album is geproduceerd en van subtiele elektronica en arrangementen voorzien door Ralph Timmermans. Verder krijgt ze steun van Roel van Erp (bas), Johan Reijnders (drums) en Rob Cornelissen (piano). Psilocine is een hallucinogene stof die in paddenstoelen voorkomt. Dit komt niet alleen terug in de gelijknamige openingstrack, maar past ook wel bij de overige tracks. Haar muziek laat je namelijk ronddwalen in je eigen geest. Het gaat dromen en realiteit voorbij, maar blijft altijd zacht, contemplatief en grijpbaar. Aards en toch buiten het hier en nu. “Onvoorstelbaar onvoorspelbaar”, zoals één van de nummers heet is een heel juiste kwalificatie in deze. Met haar woorden deelt ze rake klappen uit, die ze fraai omzwachtelt met haar muziek. Anders dan haar debuut is dat deze muzikale omlijsting spannender is geworden. Het is derhalve een meesterlijk kleinood geworden, die nog meer doet uitzien naar volgende releases. Iris Penning is verslavend goed!
door Jan Willem Broek