[cd, Aarf Records/Bertus]
De laatste tijd komt er weer de ene na de andere ijzersterke release uit België, niet alleen rustige maar ook snoeiharde, waarvan Raketkanon een uitstekend voorbeeld is. Sterke, harde gitaarrock mist nog wel eens in het hedendaagse muzieklandschap. Gelukkig is er nu alweer de band In-Kata uit Antwerpen om voor wat opschudding te zorgen. Ze laten na maar liefst zes jaar absentie weer eens van zich laat horen, maar de timing is prima. De groep is een vervolg op de band Quetzal, die in 1998 en 2001 albums hebben uitgebracht. Na het uiteengaan van de groep laten de overgebleven leden in 2006 als In-Kata van zich horen middels het album Farewell Masquerade, vol stevige rock. Dat zijn gitarist/zanger Jorg Strecker (ook bekend van Papermouth, Creature With The Atom Brain, Daan), bassist Mattias Cré (Flying Horseman en tevens een uitstekend instrumentbouwer) en zanger/gitarist Wannes Cré (2000Monkeys). In-Kata wordt verder gecompleteerd door Bram Sigo (drums) en Gerrti Muylaert (synthesizers, keyboards).
Zes jaar later dus ziet hun tweede cd Thanatopraxis het licht. Een titel die integreert en me zonder te luisteren al aan The Mars Volta doet denken, hetgeen ook waarheid zal worden bij het beluisteren van de muziek. Het woord “thanatopraxis” bestaat uit “Thanatos”, de Griekse God die de doden naar de onderwereld brengt, en “praxis”, ofwel de verrichtingen; de verrichtingen van Thanatos kortom. Nu is thanatopraxie ook een in een aantal Europese landen toegestane wijze om lijken tot een dag of 10 te bewaren, door het ontbindingsproces te vertragen. Een merkwaardig gekozen titel, want aan de muziek is niets doods, het bruist eerder van het leven, zij het dat de teksten het onderwerp dood nog wel eens aansnijden. Aan de andere kant houdt het wel de gedachte in leven van menig bands van weleer en blijven ze als groep ook in leven ondanks het verstrijken van de jaren. Geen ontbinding van In-Kata, maar een frisse doorstart. Hoe het ook zij knallen ze er al snel in met hun compromisloze progressieve rock, die al snel doet denken aan het eerder genoemde The Mars Volta. Dat komt mede door de ijzersterke, bevreemdende en licht hysterische zangpartijen, maar ook door de uiterst dynamische muziek vol acrobatische toeren. Ik zou de band echter te kort doen, ze enkel in die hoek te duwen. Ze experimenteren er namelijk ook lustig op los, weten een flinke bak noise te produceren en laten een hoop details en vooral genres de revue passeren. Dat bestaat uit alternatieve metal, post-hardcore, funk metal, progressieve metal, post-punk, stoner en art rock. Hierdoor dringen ook namen als Jane’s Addiction, Fugazi, Tool, Faith No More en Vandal X zich op. In-Kata smeedt er echter wel een geheel eigenzinnig geluid mee, waardoor ze echt een eigen smoel krijgen. Vette riffs, verrassende en vooral wendbare ritmes, scherpe hooks, ijzersterke drumpartijen, duistere sferen en pakkende, stekelige zang maken de dienst uit. Maar ze treden ook met enige regelmaat heel harmonieus naar buiten. Uit alles spreekt een bepaalde doorleefd gevoel en dat dit alles met open mind gemaakt is. Dat levert een oprecht, rauw, opwindend en venijnig geheel op waar geen seconde van verslapping te bespeuren valt. Gevarieerde kracht en pracht gebundeld op een sensationeel album. Subliem!
door Jan Willem Broek