[cd, Hyperdub/Konkurrent]
Het Hyperdub label van Steve Goodman (aka Kode9), waar ook Burial releases op uitbrengt, is lekker bezig de laatste tijd. De post-dubstep en grime vliegen je in allerlei originele combinaties en variaties om de oren. Het leeuwendeel van de artiesten is mannelijk, sowieso in het genre. Eén van de weinige uitzonderen daarop is de Britse Sara Abdel-Hamid, met haar eigenzinnige project Ikonika. Naast een handvol singles en epees debuteert ze in 2010 met Contact, Love, Want, Have, waarop ze een bijzonder geluid aan de dag legt door grime, dubstep, house, synthpop en allerlei andere stijlen, game soundtracks en elementen door elkaar te mixen. Het klinkt ontwapenend is in alle opzichten een aangename en verrassende afwisseling tussen al dat mannenspul.
Nu is haar tweede album Aerotropolis een feit, waarop ze de eerder ingeslagen weg gewoon verder vervolgt. Het is allemaal nog net iets gekker en gewaagder. Zo flirt ze heel duidelijk met de house en discomuziek uit de jaren 80, je weet wel met die digitale handklapjes en vingerknipjes. Een genre dat ik alleen om nostalgische redenen en dan ook slechts zelden kan aanhoren. Alleen geeft Sara er zulke verknipte wendingen aan en kleurt ze de muziek met zoveel interessante en bovenal bevreemdende elementen en genres in dat je er ineens wel intens van kunt genieten. Stel je eens voor dat Miami Sound Machine (echt wel dat je in bijvoorbeeld “Mr Cake” spontaan “Doc Doc Doc Doc Doctor Beat” mee gaat zingen) afwisselend geremixt dan wel gecoverd wordt door Yello, Burial, Kode9, Arthur Russell, Aphex Twin en King Midas Sound. Inderdaad dat levert net zozeer bijzondere, bevreemdende als biologerende songs op. Songs die in eerste instantie vederlicht lijken voort te hupsen en je dan ineens bij de lurven grijpen door hun intrigerende, eigengereide en soms ietwat spastische sound. Ook nu is het weer genieten geblazen van haar pakkende mix van vintage elementen en modernismen. Heerlijke zomerplaat!
door Jan Willem Broek