[12”+gratis download/digitale release, Transformed Dreams/Shellshock]
Onlangs heeft het muziekblad Rolling Stone een Top 100 gepubliceerd met daarin de beste gitaristen. Daar waar je verwacht dat ze met een voorspelbaar lijstje komen, zijn het illustere en veelal onbekende namen als Jimi Hendrix, Eric Clapton, Keith Richards en Eddie Van Halen die de lijst aanvoeren. Alle gekheid op een stokje, het gaat dus duidelijk niet om de meest virtuoze gitarist. In dat geval zou de Britse gitarist Iain Chambers namelijk ook een gooi doen naar een hoge plek in de Top. Hij kan als geen ander tokkelen op het instrument. En nog veel belangrijker, hij weet er ook boeiende muziek van te maken. Eerder brengt hij onder de naam Hotplate een 7” en de cd Elephas (2007) uit. Nu komt hij op het immer avontuurlijke Nederlandse label Transformed Dreams met zijn 12” (plus gratis download) Rituals And Pastimes, die tevens digitaal verkrijgbaar is. Hij brengt 47 minuten lang tokkelmuziek en muziek die hij met behulp van een bottleneck uit zijn gitaar schudt. Op papier klinkt dat wellicht als een lange zit, maar zoals gezegd weet Chambers te boeien. Dit komt omdat hij fraai speelt met tempo-, ritme- en volumewisselingen en tevens varieert in complexiteit. Zo ontstaat er niet alleen een wonderlijk hoorspel, maar ook een logisch geheel dat veel weg heeft van een spannend verhaal dat je meer dan eens meevoert naar onbekende en soms zelfs onontgonnen muzikale gebieden. Het is een lust voor het oor hoe Chambers de meest fantastische geluiden en combinaties van geluiden (van bastonen tot ijle hoge noten) uit zijn gitaar tevoorschijn weet te toveren. En het lijkt met de grootste gemak en op swingende wijze te gaan, waardoor het ook nooit stijf en geforceerd wordt. Virtuositeit, dynamiek en creativiteit verenigd in één man. Qua muziekstijl moet je het ergens zoeken op het kruispunt van Britfolk, bluegrass, blues, jazz, altcountry en experimentele muziek. Denk daarbij aan een prettige, steeds wisselende hybride van Jack Rose, Charlie Parr, Tortoise, Bert Jansch, Charlie Patton en niet in de laatste plaats John Fahey. Meesterlijk en zinnenprikkelend!
door Jan Willem Broek