[cd, Icdisc/Toondist]
Het jazzcombo I Compani rond saxofonist Bo van de Graaf draait al sinds 1985 mee. Hij weet met een steeds wisselende groep muzikanten een eigenzinnig, verrassend en improvisatorisch geluid ten toon te spreiden. Hoewel jazz de hoofdmoot vormt, brengen ze ook filmmuziek van Nino Rota, spoken word van Simon Vinkenoog met experimentele muziek, eigen geschreven improvisatorisch werk en Aida van Verdi op een volslagen unieke wijze ten gehore. De Italiaanse operacomponist Giuseppe Verdi (1813-1901), die overigens ook een schitterend requiem op zijn naam heeft staan, zou afgelopen oktober 200 jaar zijn geworden. Deze gelegenheid grijpt het jazzcombo aan om hem te feliciteren en zijn muziek naar hedendaagse jazz te vertalen. Dit voeren ze ook live nog eens veelvuldig uit.
Dit is nu eveneens terug te vinden op de cd VERDI 2.00, zowel verwijzend naar zijn 200ste verjaardag als naar het feit dat ze zijn muziek in een nieuwe, herziene versie willen presenteren. Bo van de Graaf omringt zich weer met ijzersterke muzikanten, te weten Aili Dewiks (viool), Susanne Degerfors (cello, zingende zaag), Hans Sparla (trombone), Michel Mulder (bandoneon, keyboards), Christoph Mac-Carty (synthesizer, zang), Makki van Engelen (drums) en Arjen Gorter (contrabas). Met enige regelmaat is ook het klassieke pianospel van Guus Janssen en de prachtige sopraanzang van Quirine Melssen en Lucia Calhuela te bewonderen. En bij een feestje hoort, naar het schijnt, taart! De cd is dan ook feestelijk verpakt in een hoes met een hexagoon vorm, waarbij de cd zelf bedrukt is met een afbeelding van een slagroomtaart, gelegen op taartpapier. Maar ook de muziek pakt feestelijk uit met de eigenzinnige benaderingen van Verdi’s muziek en herbergt meerdere invalshoeken. Onder meer stukken uit Aida, Rigoletto, Requiem en Il Trovatore worden hier in een hedendaagse setting geplaatst. Daarbij raken ze soms wel aan de klassieke wereld, onder meer door het pianospel en de klassieke zang, maar brengen ze veelal een kruisbestuiving van jazz, tango, klezmer, improvisaties en gewoonweg vrij geluid. Ondanks deze diversiteit weten ze er een geweldig consistent album van te maken, dat zowel avontuurlijk en verrassend als wonderschoon en meeslepend is. Het is live opgenomen in het Amsterdamse Bimhuis, het Tilburgse Paradox en het Nijmeegse LUX, maar behalve de spetterende dynamiek en een enkel applaus ervaar je dit alles als een geweldig studioalbum. Qua referenties moet je denken aan een intrigerende mix van Palinckx, Astor Piazolla, John Zorn, John Lurie, Miles Davis, Hassidic New Wave en Farmers Market. Een zeer geslaagd feest!
door Jan Willem Broek