[lp+cd, Subroutine Records]
Het Nederlandse Subroutine Records heeft een feilloze neus om bijzondere artiesten van eigen bodem op te speuren en vast te leggen. Geen wonder dat nu ook Bart de Kroon hier met zijn project Homemade Empire op verschijnt. Bart is al betrokken geweest bij allerlei interessante bands. Zo is hij lid van de eerste incarnatie van de Nederlandse postrockband We Vs. Death en tevens Mercy Giants, speelt hij in de band van Pien Feith, in Roommate en is hij eveneens terug te vinden bij de Canadese groep Great Lake Swimmers. Ondertussen werkt hij gewoon aan zijn soloproject, waarvan in 2010 de in eigen beheer uitgegeven cd A Briljant Window Niche verschijnt. Het is veel persoonlijker en intiemer dan wat hij eerder/elders heeft gedaan. Op zijn debuut gaat hij nog wat schetsmatiger te werk, maar het resultaat is verbluffend. Hij maakt zowel bloedmooie singer-songwriterliedjes in de geest van Will Oldham en Timesbold als experimentele muziek met drones en al, die prima en op consistente wijze naast elkaar passen. Bart gooit naast zijn heerlijk getormenteerde zang ook gitaar, drums, synthesizer, orgel en zelfs bandoneon in de strijd. Nu is er het tweede album Defenestration, waarbij hij meer songgericht te werk gaat. Toch experimenteert hij nog steeds tussendoor, alleen is dat nu meer een geïntegreerd onderdeel geworden. Hierdoor krijg je een uniek geluid, hetgeen hem duidelijk onderscheidt van vele geestverwanten. De basis in de 13 tracks wordt veelal gelegd door breekbaar akoestisch gitaargetokkel en zang, waarbij de teksten nogal eens over de sterfelijkheid gaan zonder terneergeslagen te doen. Ook de natuur speelt een rol, zowel in tekst als in de veldopnames en uiteraard de herfstige stemming. De muziek die het fraaie midden houdt tussen singer-songwritermuziek, lo-fi en experimentele muziek wordt verder herfstig ingekleurd met de eerder genoemde instrumenten en de inbreng van de gasten, waaronder Ellen Evers (zang, zaag, melodica) van The Puddle Parade, Menno Bakker (tape echo, spring reverb, mix) en Wouter van Veldhoven (tape loop). Je krijgt de lo-fi en tevens wonderschone songs van Smog en Palace Brothers, de singer-songwriterparels van Damien Jurado met de geest van Nick Drake erin doorademend, de experimenten van en de droefgeestige, breekbare Americana folk van Timesbold. Bart weet een beklemmend biologerend en meeslepend melancholisch geheel neer te zetten, gehuld in een mysterieuze mist. Met zoveel intense pracht moeten we gemakkelijk de winter doorkomen. Ten minste, zolang we de ramen lekker dicht laten. Klasse!
door Jan Willem Broek