[cd, One Little Indian/Konkurrent]
De Finse Heidi Kilpelainen is een nogal eigenzinnige muzikale tante, die onder het alias HK119 haar albums uitbrengt. De eerste, gelijknamige cd is in 2006 reeds verschenen. Ze brengt haar onderkoelde experimentele synthpop dan ook al op het eigengereide One Little Indian label van Björk uit. In 2008 verschijnt daar tevens haar cd Fast, Cheap And Out Of Control. Ze opereert in dezelfde wateren als The Knife, maar ook oudere Goden als OMD en het geestenrijk lijken een rol te spelen.
Vijf jaar later komt ze eindelijk met de opvolger Imaginature. De titel heeft op een tot de verbeeldingsprekende manier het woord natuur al genoemd. Dit is ook precies waar ze haar inspiratie vindt, van planten en dieren tot landschappen, seizoenen en het heelal. Haar prangende zang wordt hier omlijst door meer ingetogen composities, die nog altijd leunen op de synthpop van weleer. De eerste referentie die in me opkomt is Fever Ray. Dat wil zeggen isolationistische pop met een enorme diepgang. Je krijgt beelden van verlaten, ijzige vlaktes voorgeschoteld, waar de stem van Heidi als een soort sirene je leidt door het onherbergzame landschap. Daarnaast hoor je de meer wave gerelateerde muziek van Zola Jesus, de abstracte technopop van The Knife, de weirde patronen van Wildbirds & Peacedrums en de mysterieuze klanken van Bel Canto terug in deze kille en tegelijkertijd hartverwarmende muziek. Dat komt ook door de dub-, soul- achtige en nachtelijke atmosfeer die de muziek ook rijk is. Verder lardeert ze haar muziek met enige regelmaat met spookachtige sounds en hoor je een aantal keer de spoken word van Adailson Theremin, ofwel Gordon Charlton (Beat Frequency). Ze neem met dit alles een eigen plek in het muzikale universum in. De productie is in goede handen bij elektronicaspecialist Christoffer Berg (The Knife, Fever Ray, Little Dragon, Selest, The Dø, VCMG, Depeche Mode). De sound is donker, maar absorbeert nooit al het licht. Hierdoor wordt je niet opgeslokt maar kan je met volle teugen genieten van deze behoorlijk bevreemdende beauty.
door Jan Willem Broek