[cd, Thrill Jockey/Konkurrent]
Je hebt af en toe van die duo’s die iets heel bijzonders doen en daarmee tot een soort buitencategorie horen. Dat kan ze immens populair maken of gewoon totaal onbegrepen. Een mooi voorbeeld is The Knife die het wisselend doen qua populariteit, maar toch keer op keer kwaliteit brengen. Uiteraard noem ik deze band niet voor niets, want ook in dat ongrijpbare buitengebied zit het duo High Places. Zangeres Mary Pearson en multi-instrumentalist Rob Barber mogen dan een heel ander artistiek verleden hebben, respectievelijk een klassiek geschoolde fagottiste en een punk- en hardcore liefhebber, maar ze vinden elkaar in het experimentele doe-het-zelf gebeuren. Nu slaan ze voor de tweede maal de handen ineen en leveren High Places Vs. Mankind af, waarop ze onderwerpen als het mens zijn en de interactie met mensen onderling proberen te takkelen. Wees gerust, zwaar op de maag ligt de muziek niet. Wel is het een bevreemdende luisterervaring die soms doet vermoeden dat ze eerder het buitenaardse en het verleden behandelen dan het mens zijn. Het album bestaat uit desolate, percussiegerichte muziek die new wave, dance, dub en indie in zich verenigt. Ze maken nu meer gebruik van (bas)gitaren in hun totaalgeluid, terwijl de fagot ook soms een rol speelt. De etherische zang van Mary is een absolute oorvanger terwijl de bijzondere, tegendraadse ritmes die soms zelfs een tropisch tintje krijgen, er ook mogen wezen. Het klinkt ook wel alsof je vanuit een heel diepe grot de muziek van Vive La Fête langzaam een weg naar de buitenwereld hoort banen, waardoor het meer spookachtig en veel minder poppy klinkt. Maar ook dat onaards bodemloze van Fever Ray en The Knife zit in hun geluid besloten. De bijzondere atmosfeer lijkt verder wel op een kruising van His Name Is Alive (met name door de zang) en Arthur Russell. Andere invloeden die in deze bijzondere muziek naar boven borrelen zijn Bel Canto, Gang Of Four en The XX. Het is een soort filmisch psychedelische folk verpakt in onderkoelde beats en wavegitaren. Ze brengen een melancholisch en uniek geluid ten gehore. Een betoverende luisterervaring, die een groot publiek verdient.
Luister Online:
High Places Vs. Mankind (album)(rechts op de pagina)
door Jan Willem Broek