De beste oliebollen zijn dit jaar te vinden in Spijkenisse en de grootste pannenkoeken op het Binnenhof in Den Haag. Het betere muzikale voer vind je al jaren in onze lijstjes uit het:

SCHADUWKABINET

We luisterden naar: Hior Chronik, Great Panoptique Winter, Jonathan Kawchuk, King Midas Sound & Fennesz, Kristina Pulejkova/ Glen Johnson, Olga Wojciechowska, Various Artists: Ghosts Of Christmas Past (Remake), Veldentaal en Spectral Lore. En gingen naar: Pink Oculus.

Jan Willem

Hior Chronik – Taking The Veil (cd+kunstboek, Kitchen. Label)
De Griekse, tegenwoordig in Berlijn woonachtige artiest Hior Chronik is een bijzonderheid in de hoek van de subtiele elektronische en neoklassieke muziek. Dat wordt al duidelijk op zijn debuut Unspoken Words uit 2011 en andermaal bevestigd op de lp In-Between die hij eerder dit jaar samen met Arovane heeft uitgebracht. Nu mag hij op het prestigieuze Kitchen. Label, met de basis in Singapore en Tokio, zijn cd plus kunstboek Taking The Veil uitbrengen. Dat A5 boekwerk met prachtige foto’s is wel iets wat genoemd mag worden, want daar voegt het label echt iets toe aan hun releases. Chronik krijgt uiteenlopende hulp van onder meer Amber Ortolano (zang), Sophie Hutchings (piano), Field Rotation (viool), Aaron Martin (cello) en meer op fluit, zang, cello en elektronica. Het totaal is uiterst breekbaar, tot de verbeelding sprekend en vrijwel zonder uitzondering van een verlammende schoonheid. Neoklassiek, folk en IDM wentelen als beste vrienden om elkaar heen. Alle fragiele details worden dartel maar doordacht neergezet en weten in feite op speelse wijze een melancholisch geluid te brengen, dat ongeveer landt tussen múm, Olan Mill en Field Rotation. Dit is zo’n album dat zo maar mijn jaarlijstje gehaald zou kunnen hebben, mits ik deze eerder gehoord had. Een megatip dan maar!

 

Great Panoptique Winter – Wildness (cd-r, Sound In Silence)
Great Panoptique Winter is een samenwerkingsverband tussen Jason Sweeney (Panoptique Electrical, Simpático, Pretty Boy Crossover, Other People’s Children, Sweet William) en Richard Adams (Hood, Memory Drawings, The Declining Winter). Adams heeft dit jaar al twee bloedmooie albums Home For Lost Souls en Endless Sceneryafgeleverd met The Decling Winter. Tussendoor is er ook nog het debuut Wildness van deze twee heren verschenen, waar ze al in 2011 mee zijn begonnen. Meestal legt Sweeney (keyboards, bas, synthesizers) vanuit Australië de basis, die dan naar Adams in de UK wordt gestuurd, die voor de verdere vocale inkleuring zorgt. Daarbij zorgen Cailan Burns en Tristan Louth-Robins voor additionele elektronica en gevonden geluiden. Uiteindelijk wordt het geheel weer in Denemarken door Antony Ryan gemastered. Het heeft even geduurd, zoveel is duidelijk. Het levert 6 prachtige stukken op, die ergens tussen ambient, folk, post-rock en experimentele muziek eindigen. Niet alleen fans van hun bands zullen hiervan smullen, ook degenen die van bijvoorbeeld Talk Talk, Boduf Songs, Labradford en David Sylvian houden. Helaas is het na 27 minuten alweer afgelopen. Maar wat een fraai kleinood!

 

Jonathan Kawchuk – North (cd-r, Eilean)
De Canadese componist/pianist Jonathan Kawchuk heeft de laatste paar jaren vooral in Europa, Noord-Amerika en Azië muziek gefabriceerd. Daarbij heeft hij gewerkt met Nico Muhly, Ben Frost en het Philip Glass Ensemble. Nu komt hij met zijn eigen werk North op de proppen. Hierop vind je 8 stukken van bij elkaar ruim 25 minuten, die zijn opgenomen in Canada, Noorwegen, IJsland, Engeland, Israël en Portugal. Hij creëert de elektro-akoestische basis, die ergens tussen ambient, drones, neoklassiek en experimentele muziek uitkomt. Hieraan werkt een batterij aan gastmuzikanten mee uit diverse landen om zijn composities in te kleuren met onder meer strijkers, zang, joiku en elektronica. Het resultaat mag er dan ook wezen. De tot de verbeelding sprekende muziek is zowel ijzig en mysterieus als warm en pakkend. Liefhebbers van onder andere Olan Mill, Gideon Wolf, Max Richter, Nico Muhly, Greg Haines, Richard Skelton en The Boats zullen hier prima mee uit de voeten kunnen. Prachtig kleinood! De reguliere editie van 150 stuks is zowat uitverkocht, maar wellicht her en der nog verkrijgbaar. En anders enkel digitaal.

 

King Midas Sound & Fennesz – Edition 1 (2cd, Ninja Tune)
Ik heb door de jaren heen behoorlijk wat van Kevin Martin (God, The Bug, Ice, Techno Animal, The Curse Of The Golden Vampire en meer) naar binnen geharkt, maar ben zeker geen trouwe volger. Dat heeft ook alles met de wisselvallige output te maken, al heeft de man menig geniale release het licht doen zien, die uiteenlopen van isolationistische ambient tot dub en luide avant-garde. Hetzelfde geldt eigenlijk voor glitch-koning Christian Fennesz, kortweg Fennesz. Maar hen beide samen, want Kevin Martin zit samen met Roger Robinson ook achter King Midas Sound, maakt toch op voorhand al nieuwsgierig. En terecht blijkt uit hun eersteling Edition 1. Ze brengen hier een mysterieus amalgaam van dub, downtempo elektronica, glitch en experimentele muziek. Daar doorheen klinken dan heerlijk gedrogeerde vocale partijen, die het geheel richting Massive Attack, Forest Swords en Burial laten opschuiven, zonder dat het één op één past. Ze weten een intrigerend, desolaat geluid naar buiten te brengen, die reikhalzend doet uitzien naar een eventueel vervolg (hetgeen wel in de titel besloten lijkt). De tweede schijf bevat de instrumentale versies van de nummers, die er ook mogen wezen. Een gouden samenwerking.

 

Kristina Pulejkova/ Glen Johnson – My Heart Has Run Out Of Breath (cd, Second Language Music)
Kristina Pulejkova is een Macedonische, tegenwoordig in Londen woonachtige multimedia artiest. Samen met Glen Johnson (Piano Magic, Textile Ranch, Future Conditional, Silver Servants) brengt ze nu het project My Heart Has Run Out Of Breath. Het is de gelijknamige soundtrack bij de film van Pulejkova. Onderstaand vind je de bijbehorende film. Johnson verzorgt daarbij voor het geluid, dat bestaat uit vrij minimale elektro-akoestische muziek. Daarbij zijn ook zang en stemmen te horen in het Macedonisch van Pulejkova, Duits van Anne Boradshiewa, Turks van Yasemin Barlas en het Italiaanse door Second Language labelgenoot Tullia Benedicta en Serena Manzoli. Het klinkt mysterieus en speels en is behoorlijk experimenteel. Het doet soms wel denken aan een miniatuur Einstürzende Neubauten die ook nog wat richting de ambient en elektronische folk opschuiven. De muziek weet je al bij de lurven te grijpen, maar de beelden zijn minstens zo fascinerend. Ga dat zien, ga dat horen!

 

Olga Wojciechowska – Maps And Mazes (cd, Time Released Sound)
Olga Wojciechowska is een Poolse componiste en violiste die zich graag bezighoudt met experimentele muziek dan wel muziek die niet binnen de lijntjes blijft. Dat bewijst ze eens te meer op haar album Maps And Mazes. De viool is dikwijls nauwelijks hoorbaar en ze maakt er diverse diepe ijslagen van vol ambient, drones, IDM en neoklassiek. Hiermee weet ze je meteen te grijpen, waarbij je tot tweemaal toe nog de jazzy inbreng hoort van Kristoffer Kompen (trombone). Voor de rest kleurt zij haar ijslandschap in met ijle vocalen, droefgeestig vioolspel en waterige pianoklanken. De ene keer koerst ze meer richting het biologerende abstracte en op andere momenten juist naar de overrompelende neoklassiek. Ze weet de spanning er tot het einde in te houden en zal fans van Richard Skelton, Olan Mill, Bersarin Quartett, Orla Wren, Antonymes, Christina Vantzou en Wil Bolton. Muziek die je genadeloos weet te vloeren.

Various Artists: Ghosts Of The Christmas Past (Remake) (2cd, Les Disques Du Crépuscule)
Die films over de kerstgeesten zijn één of twee keer leuk, met name als kind. Daarna wordt er toch enigszins moedeloos van dat films en remakes met dat thema keer op keer vertoond worden. Dan wordt het net zo interessant als een spijker door je linker teelbal. Kerstmuziek daarentegen blijft boeien. In 1981 doet ook Les Disques Du Crépuscule een duit in de kerstsok met de fraaie compilatie Ghosts Of Christmas Past. Hierop wordt de avant-garde scene destijds uitgedaagd een kerstsong te leveren, met verrassend resultaat. Daarna volgen diverse heruitgaven met extra tracks. Nu is er een totaaloverzicht met vrijwel alle bijdragen tot nu toe, al ontbreekt helaas bijvoorbeeld Cabaret Voltaire, plus een hoop extra’s. Het levert al met al een geweldige verzameling van 35 tracks op, uitgesmeerd over 2 cd’s, met namen als Section 25, The Wake, Aztec Camera, Paul Haig, Tuxedomoon, Blaine L. Reininger, The Durutti Column, The Names, The Pale Fountains, Deux Filles, Mikado, Winston Tong, Michael Nyman en veel, veel meer. Onmisbaar voor de liefhebbers van de kerstmuziek en de betere avant-garde. Ik vertrouw erop dat eenieder op YouTube wel de nodige muziek bij elkaar kan scharrelen om een idee te krijgen. Avanta Claus!

 

Martijn

Pink Oculus @ Funked Up festival, Scheltema, Leiden
Pink Oculus is een jongedame die zich laat begeleiden door Badjekkah, een band bestaande uit een drummer en een toetsenist. Samen vormen ze een explosief funkbrouwsel waarmee ze in Sa-Ra, Haitus Kaiyote en D’Angelo geestverwanten vinden. Lekker ‚trekkende’ beats (f*** quantization) en opzwepende songs, aangevuld met een overdaad aan bravoure en stijl. Kaolo hard (zoals ze zelf zegt) en veelbelovend, album is in de maak.

Veldentaal mixtape 1015
Yung Nnelg’s mixtape What Else viel ineens heel goed hier en er bleek dit jaar ook een mixtape te zijn uitgekomen waarop Nnelgie, bijgestaan door Bokoesam, Idaly, producers Garrincha en GRGY en een hele zwik featurings (o.a. men of the hour Lil’ Kleine en Ronnie Flex), ook hele harde tracks dropt (als je niet te zwaar tilt aan de soms wat domme teksten, What Else is grappiger, wat dat aangaat). Te vinden op Spotify en Deezer maar ook te downloaden.

Spectral Lore Gnosis
Ik kende Spectral Lore vaag (ooit een promootje gehad) en vond het niet verkeerd, maar het was ook niet zo dat ze jaren later nog top of mind zijn. Fenriz van Darkthrone vond het onderstaande nummer echter de moeite waard voor zijn radioshow op Soundcloud dus mijn intersse was weer gewekt. Blij toe, want Gnosis klinkt echt uitstekend. De Griekse roots klinken door in de riffs en ritmes en dan heb je mijn aandacht. Bovendien geeft het de atmosferische black metal een unieke twist.

Comments

comments