Gelukkig is er geen enkel excuus nodig voor de muziek uit het:
SCHADUWKABINET
We luisterden naar: Micah P. Hinson, The Residents, Roma Amor (2x), Tomáš Šenkyřík, Smoke Fairies en Mahsa Vahdat & SKRUK.
Jan Willem
Micah P. Hinson – I Lie To You (cd, Ponderosa / Xango Music Distribution)
Een pareltje in het muzieklandschap mag je excentrieke Amerikaanse muzikant Micah P. Hinson gerust noemen. Hij beschikt over een doorleefde, op Bill Callahan gelijkende stem, wat mogelijk komt door zijn verleden als dakloze drugsverslaafde. Sinds 2000 brengt hij zijn muziek naar buiten, waarbij hij zich omringt met steeds wisselende bandleden die als bandnaam cq albumtitel achter zijn naam worden toegevoegd: And The Gospel Of Progress, And The Opera Circuit, And The Red Empire Orchestra, And The Pioneer Saboteurs, And The Junior Arts Collective, And The Nothing, Presents The Holy Strangers en And The Musicians Of The Apocalypse. Op zijn nieuwste album I Lie To You staat dit keer geen toevoeging, wat meestal een sober album belooft. Hij heeft het album in vijf dagen en vijf nachten opgenomen in Italië samen met muzikant en producent Alessandro “Asso” Stefana (PJ Harvey, Mike Patton). Daarnaast zijn het de strijkpartijen van Raffaele Tiseo, het drumwerk van Zeno De Rossi en het contrabasspel van Greg Cohen die de muziek kleur geven. Maar het is inderdaad allemaal meer ingetogen en voelt als een persoonlijk document. De 10 songs zijn allen droefgeestige voltreffers, die je bepaald niet onberoerd laten. Liefhebbers van Smog, Lambchop, Johnny Cash, Adrian Crowley, Vic Chesnutt en Jason Molina doen er goed aan deze eens te beluisteren. Eén van zijn allermooiste albums tot nu toe. En daar is geen woord aan gelogen!
The Residents – Triple Trouble (cd, The Cryptic Corporation/ Cherry Red/ MVD)
De identiteit van de leden van het ooit zo mysterieuze combo The Residents is al sinds 2015 bekend. Toch zal het één van de wonderlijkste bands uit de muziekgeschiedenis blijven. Veel mensen kennen de befaamde oogbalhoofden met hoge hoeden ook wel. Hun muziek, of eigenlijk de muziek over muziek, die ze maken kan je ook niet eenvoudig duiden, al zou het overkoepelend avant-garde en experimentele muziek het beste passen. Maar ze maken als het doel het verlangt ook blues, pop of ambient. Inmiddels is kernlid Hardy Fox (1945-2018) niet meer onder ons en leunt het project nog vooral op Homer Flynn, met zijn kenmerkende zang. Inmiddels bestaan ze 50 jaar en komen naast vele heruitgaven en uitmelkproducten ook nog steeds met nieuw materiaal, dat nog altijd onderscheidend is. Zo ook het nieuwe album Triple Trouble, wat de soundtrack voor de gelijknamige film van Flynn. Deze gaat over ene Randall “Junior” Rose, zoon van een onlangs overleden rockster en een voormalige priester die het vertrouwen in de kerk heeft verloren. Hij is ervan overtuigd dat een schimmel een bedreiging vormt voor de mensheid. Samen met zijn enige vriend Cherry, een AI-gestuurde drone, verzamelt Junior langzaam bewijs om zijn bizarre theorie te ondersteunen, waarbij hij uit de hand loopt. Hierbij duik je diep in de psyche van Randall. Dat dit geen alledaagse soundtrack heeft opgeleverd, kon je al op voorhand voorspellen. De muziek komt van The Residents en Eric Drew Feldman (Pere Ubu, Captain Beefheart, Snakefinger). Hierb is het naast Flynn niet altijd duidelijk wie nu The Residents zijn. Hoe dan ook levert het 7 (hoofd)stukken op van samen een kleine 42 minuten lang. Elke track bevat meerdere subtitels, die betrekking hebben op de scenes uit de film. Hoewel de muziek typerend is voor de groep, klinken ze hier toch op een psychedelische en experimentele manier weer anders. Het levert een bevreemdend maar uiterst biologerend geheel op, zoals alleen zij kunnen maken en ook zonder beelden stevig overeind blijft staan. Een heel sterk nieuw hoofdstuk in hun lange historie. En gestoken in een fraaie digipack bovendien!
Roma Amor – La Maga Femmina (2cd, Old Europa Cafe)
In 2008 verschijnt het gelijknamige debuut van het Italiaanse Roma Amor, waarop ze met een knipoog de wereld van heksen, donkere en kwaadaardige vrouwen, lijdende meisjes en moeders, vrouwelijke zwarte magie, spreuken en rituelen. Dat levert doorgaans een pakkende mix op van dark cabaret, tango’s, chansons, Italiaanse folk met elementen uit de jaren 60, pop en new wave. Hoewel de samenstelling wel eens verschilt, bestaat de groep meestal uit het duo ene Euski (zang, akoestische gitaar, orgel, keyboard, synthesizer) en Michele Candela (accordeon, bas, mondharp, castagnetten). Inmiddels hebben ze 6 albums uitgebracht, waarbij hun tweede Femmina (2009) kennelijk niet meer verkrijgbaar is. Het is nu heruitgebracht als La Maga Femmina, waarop je het originele album weer in volle glorie terugvindt. Een groot goed voor eenieder die hier naar op zoek was of het überhaupt nog niet kent. En nog mooier: er zit een compleet nieuw album bij.
Dat bonusalbum heet La Maga, ofwel Italiaans voor “de heks” en vormt dus samen met het album uit 2009 de hele titel van dit tweeluik. Met de titel is het duidelijk dat ze weinig aan hun onderwerpen en ingrediënten gewijzigd hebben en dat is maar goed ook. Ze brengen 10 nieuwe bezwerende songs, die zich weer op rauwe en eigenzinnige wijze door de diverse genoemde genres boren. Ze krijgen hier net als op hun vorige, zesde album versterking van Roberto Zabberoni (gitaar, luit, mandoline, harmonica, bas), die ook een rol vervulde op Femmina. Met hun ongepolijste, melancholische songs weten ze weer een diepe indruk te maken. Doordat ze ook dikwijls wat meer uptempo uit de hoek komen blijft het altijd speels en goed doorwaadbaar en bepaald niet terneergeslagen. Ter referentie moet je denken aan een met Italiaanse kruiden bestrooide kruisbestuiving van Faun Fables, Yasmin Levy, Anari, Katzenjammer, Lhasa, Pascal Comelade en The Dresden Dolls. En dat smaakt ook voor de zevende keer op rij overheerlijk en bijzonder.
Tomáš Šenkyřík – Hajú (cdr, Slowcraft Records)
Tomáš Šenkyřík is de zanger van de Tsjechische folkgroep Cymbelín, maar daarnaast is hij ook een componist en maker van veldopnames. Hij is nu terug met het album Hajú, dat vanuit het oud Moravisch iets als “stil stil” betekent (en in het Tsjechisch “ze jagen”). Šenkyřík heeft getracht zowel de geest van het seizoen als die van zijn land vast te leggen. Daarvoor heeft hij fraaie lassen gesmeed tussen veldopnames, elektronica en akoestische instrumenten en elementen. Hij mag daarbij rekenen op violist/contrabassist Pavel Rajmic plus in de titeltrack ook op zangeres Marie Puttnerová; beide delen ze Cymbelín en Marie is tevens te horen bij Jablkoň en Půljablkoň. In ruim 37 minuten passeren 6 tot de verbeelding sprekende schetsen de revue, die subtiel complex en rijk gedetailleerd zijn. De veelal verstilde muziek houdt het midden tussen neoklassiek, folk en ambient. Dit soort muziek kom je normaal gesproken tegen op labels als Home Normal, Fluid Audio, 12K en uiteraard ook Slowcraft. De kenners weten dan genoeg. Buitengemeen indringende pracht.
Smoke Fairies – Singles (cd, Year Seven Records)
Het einde van het jaar is de tijd voor lijstjes en verzamelaars. Dat is ook het geval bij Smoke Fairies, dat bestaat uit de Londense schoolvriendinnen Katherine Blamire (zang, gitaar, piano, orgel, percussie) en Jessica Davies (zang, gitaar, concertina, orgel, percussie). Al sinds 2006 staan zij garant voor een rokerige, sprookjesachtige mix van folk, Americana, blues, wave, altcountry en indierock, die altijd fraai en op passende wijze voorzien wordt van de prachtige etherische zang van beide dames. Na 6 studioalbums en heel veel epees en singles hebben ze nu besloten een singleverzamelaar uit te brengen, die simpelweg Singles heet. Hierop vind je al hun singles, die samen 18 songs van samen een goede 70 minuten omvatten. Het is wel zo dat je het meeste al gehoord zou kunnen hebben, al is lang niet alles op hun reguliere albums terechtgekomen. Dat maakt dit toch wel een fijn hebbedingetje voor de fans. Een heerlijk zoethoudertje voor hopelijk ook weer eens een nieuw album.
Mahsa Vahdat & SKRUK – Braids Of Innocence (cd, Kirkelig Kulturverksted / Xango Music Distribution)
Zangeres Mahsa Vahdat is geboren in Iran (Teheran), maar is jaren geleden met haar eveneens zingende zus Marjan naar Noorwegen uitgeweken. Dit mede om dat het sinds de Islamitische revolutie in 1979 verboden is voor vrouwen om kunst te maken. Het is dan ook bepaald niet verwonderlijk dat haar persoonlijke, levenslange muzikale en artistieke pad altijd in het teken van de vrijheid van meningsuiting staan. Haar stem beschikt over een universele emotie, die je ook voelt en begrijpt zonder dat je de taal verstaat. Daarnaast heeft ze grote kennis van de Iraanse muzikale schatkamer, die geworteld is in Perzische klassieke, modale en regionale traditionele muziek, maar weet daar altijd een geheel eigentijdse en persoonlijke invulling aan te geven. Ze brengt haar muziek uit op het Noorse label Kirkelig Kulturverksted, de hofleverancier van de melancholische wereldmuziek en andere prachtmuziek, zowel haar soloalbums als werken met haar zus, Mighty Sam Mclain, Coşkun Karademir, Kronos Quartet en SKRUK. Ze brengt na het album I Vinens Speil (2010) nu met Braids Of Innocence het tweede album uit met het Noorse koor SKRUK, dat al in 1973 is opgericht. Verder werkt ze ook weer nauw samen met arrangeur en componist Atabak Elyasi. Ze brengen hier 9 gedragen stukken, waarbij de zang van Mahsa op de voorgrond staat maar dikwijls prachtig omlijst door de serene en soms sacrale zang van het koor onder leiding van Per Oddvar Hildre. Op sobere wijze krijg je daar her en der nog het verfijnde harpspel van Ellen Bødtker (Oslo Sinfonietta) bij. De situatie in Iran is momenteel nijpend en zeker voor vrouwen of eenieder die protesteert tegen het regime. Ze dragen dit album dan ook op aan de kinderen van morgen voor wie de dochters van vandaag duizenden sterren hebben verlicht in het donkere thuisland en aan de dochters van vandaag, die de kinderen van morgen ontmoeten met hun vlechten van hoop en vreugde. De muziek is dan ook doorspekt met een intense droefheid, waar toch hoop uit spreekt. Een bezinnend, troostvol, kippenvel opwekkend en overrompelend meesterwerk vol diepgravende wereldse schoonheid.