Warm hè? Wat is het warm hè? Ik zie er een liedje in. Ook warm aanbevolen is de muziek in het lijstje uit het:

SCHADUWKABINET

Ik luisterde naar: Beckahesten, Belong, Euan Alexander Millar-McMeeken, Sophia en Various Artists: I Think Of Demons.

---

 

Jan Willem

Beckahesten – Svältens Tid (cd, Cyclic Law)
Beckahesten, wat zoiets als “beekpaarden” betekent, is een Zweedse groep, die al twee albums het licht hebben laten zien. Dat wil zeggen het spreekwoordelijke licht, want ze combineren doorgaans op duistere wijze ambient, industrial en folk. De groep bestaat uit de muzikanten Peo Bengtsson en Per Åhlund (Sophia) en zangeres Viktoria Rolandsdotter. Die laatste zorgt dikwijls voor het wat lichtere tegenwicht in de zware muziek, al werken die combinaties vaak juist versterkend en maakt dat het soms ook extra onheilspellend wordt. Na de overdonderende prachtalbums Vattenhålens Dräpare (2020) en Tydor (2021) zijn ze nu terug met Svältens Tid, wat zoiets als “de tijd van hongersnood” betekent. In een kleine 28 minuten brengen ze hier 4 bij de strot grijpende tracks, die weer de eerder genoemde genres combineren. Met fijne tribal beats, dark ambient en andere gitzwarte geluiden plus de fijne, heavenly voices achtige zang van Viktoria zijn alle fijne ingrediënten weer aanwezig. Met spookachtige sferen, suggestieve teksten en intense reizen door menselijke ervaringen weten ze hier weer een enorme indruk achter te laten. Het brengt je terug naar de tijd van Sleeping Dogs Wake, SPK, Will, Omala, Lustmord en tevens Wardruna. Het is weliswaar kort, maar ook iedere seconde dubbel zo krachtig.  Schitterend kleinood.

 

Belong – Realistic IX (cd, Kranky / Konkurrent)
Naast fijne experimentele is het prestigieuze label Kranky ook meer toegankelijke doch nog altijd verantwoord alternatieve groepen rijk. Daartoe behoorde ook zeker het Amerikaanse Belong, dat bestond en nog altijd bestaat uit het duo Turk Dietrich en Michael Jones. Hun tweede en tevens laatste album is alweer 13 jaar geleden uitgekomen. Dietrich heeft tussendoor samen met Joshua Eustis van Telefon Tel Aviv nog wel van zich laten horen in Second Woman (voorheen Benelli) en met Duane Pitre in First Tone. Nu zijn ze dan eindelijk terug als Belong en met hun derde wapenfeit Realistic IX. Net als voorheen brengen ze een soort toegepaste shoegaze muziek, waarbij de gruizige klanken voortkomen uit onderkoelde gitaren en rauwe drumpartijen. Hierdoor hoor je soms een soort zang op de achtergrond, die meer als instrument wordt ingezet. Ze wisselen dit af met drones en ambient, af en toe aangevuld met een heerlijke motorik. Dat alles lijkt zich in de duisternis dan wel in de mist af te spelen. Hun muziek is mooi, mysterieus, meeslepend, melancholisch en magnetiserend. Je moet afwisselend denken aan My Bloody Valentine, Bowery Electric, Tim Hecker, Windy & Carl, Flying Saucer Attack, Pale Saints, Gas en in de verte ook aan het jagende van Suicide. De twee hebben na al die jaren bepaald niet ingeboet aan kwaliteit en brengen hier gewoon hun beste album tot nu toe.

 

Euan Alexander Millar-McMeeken – All The Weather Of The Human Heart (cd, Sleep In The Fire Records)
Overal waar de naam van de Schotse, maar in Engeland gevestigde componist, pianist en singer-songwriter Euan Alexander Millar-McMeeken opduikt, mag je rekenen op machtige melancholische muziek. Deze varieert per project nog wel eens. Zo brengt hij indierock met de band The Kays Lavelle, duistere, experimentele pop met Graveyard Tapes (samen met Matthew Collings) en als Glacis maakt hij doorgaans neoklassieke muziek. Nu is er onder zijn eigen naam het album All The Weather Of The Human Heart verschenen. Hierop brengt hij in bijna 38 minuten 8 intense fragiele songs, die hij omwikkelt met kleine experimenten. Met zijn breekbare zang, landerig pianospel, elektronica en verdere inkleuring door uitmuntende gastmuzikanten als Claire Deak (harp, (gestreken) vibrafoon, zang), Tony Dupé (klarinet, contrabas), Adrian Lane (piano, synthesizers), Cameron MacNair (geluidsmanipulatie) en Peter Hollo (cello) weet hij een bijzondere en bovenal intieme sfeer te creëren. Tussendoor brengt hij ook ietwat unheimische intermezzo’s, die voor de prettige variatie zorgen in het emotioneel geladen geheel; door alles zit dan ook een flinke dosis droefgeestigheid verweven. Op subtiele wijze heeft hij ook allerhande inventieve details door de muziek gevlochten, waardoor je bij iedere luisterbeurt weer iets nieuws ontdekt. Bij dit alles moet je het, ondanks dat geen referentie echt sluitend is, ergens zoeken tussen Being, Sparklehorse, Graveyard Tapes, Daniel Blumberg, Dakota Suite en Library Tapes. Ondanks en deels ook juist door het donkere randje om deze muziek, levert hij hier een bij de strot grijpend, persoonlijk prachtalbum af.

 

Sophia – The Age Of The Narcissist (cd, Cyclic Law)
Om meteen maar duidelijkheid te scheppen: de Sophia die hier besproken wordt betreft het in 2000 gestarte Zweedse industrial project rond Peter Bjärgo, die onder meer actief is in Arcana. Hiermee heeft hij nu 5 albums uitgebracht. Na 8 jaar is daar eindelijk het zesde The Age Of The Narcissist. Peter heeft opnieuw samengewerkt met oude vrienden Stefan Eriksson (Arcana) en Per Åhlund (Beckahesten) en zijn vrouw Cecilia Bjärgö (Arcana). Ze brengen op haast martiale wijze combinaties van dark ambient, industrial, gothic en allerhande experimenten. Het dikwijls dominante drumwerk en dwingende mannelijke en vrouwelijke vocale partijen springen daarbij het meest in het oog of nu ja oor. Het is maatschappelijk geëngageerde muziek die zich afspeelt in de krochten van onze planeet. Dit gaat je bepaald niet in de koude kleren zitten, al lopen de rillingen soms over je rug. Het is één van hun meest overtuigende en indrukwekkende albums tot nu toe geworden. Duister goed(je)!

 

Various Artists: I Think Of Demons – A Tribute To Roky Erickson Vol. I (cd, Gruselthon)
De Amerikaanse singer-songwriter Roky Erickson (1947-2019), voluit Roger Kynard Erickson, kan je gerust legendarisch noemen. Solo of met zijn 13th Floor Elevators heeft hij menig invloedrijk album vol pionierende psychedelische muziek het licht laten zien. Ik moet daarbij eerlijk bekennen dat ik zelf geen groot fan ben, maar wel zijn grootheid zie. Als op het eigenzinnige Gruselthon label I Think Of Demons – A Tribute To Roky Erickson Vol. I uitgebracht wordt met opmerkelijke bijdragen, word ik meteen nieuwsgierig; de titel is overigens afkomstig van een song van Erickson. Het is dikwijls interessant om muziek van iemand door andere ogen/oren te horen. Dat is hier ook het geval. Je krijgt in een klein uur 13 interpretaties van bekende en minder bekende artiesten, die allen hun eigenzinnige visie op zijn muziek geven. Zo zijn er voor mij bekende artiesten als Violet Nox (later dit jaar zelf met een nieuw album), Allysen Callery, Fenton Weills, Shiny Gnomes, Kristina Jung en Trappist Afterland, maar ook nieuwe namen die hier allen een mooie bijdrage leveren. Het uiterst gevarieerde geheel, dat door menig genre aandoet, maakt nieuwsgierig naar de originelen, wat een mooie bijkomstigheid is. Los daarvan is het een prachtig overzicht geworden, dat halsreikend naar het vervolg of vervolgen doet uitzien.

Comments

comments