Het droogt een beetje op met al die zon in het:
SCHADUWKABINET
We luisterden naar: Robin Carolan & Sebastian Gainsborough, Emily Fairlight & The Shifting Sands en Nanook Of The North.
Jan Willem
Robin Carolan & Sebastian Gainsborough – The Northman (cd, Sacred Bones / Konkurrent)
De Amerikaanse regisseur Robert Eggers wist wel wie hij moest vragen om een ietwat naargeestige soundtrack te leveren voor zijn film The Northman. Dat liet hij over aan de Britse muzikant en ex-Tri Angle labelbaas Robin Carolan (Lie) en Sebastian Gainsborough. Die laatste heeft op Tri Angle menig album uitgebracht als Vessel, maar is ook te horen als/in DJ Ape, Panther Modern, Baba Yaga, Ada, Killing Sound en Young Echo. Samen hebben ze maar liefst 43 tracks geproduceerd, die samen een goede 74 minuten duren. Ze hebben de score geschreven voor orkest (London Recording Orchestra), koor (London Voices) en diverse solomuzikanten op nyckelharpa (sleutelharp), tygelharpa (staarthaar-harp), diverse blaasinstrumenten (lur, hoorn, carnyx, schelphoorn, gjallarhoorn, Zweedse doedelzak, fluiten, kulning), lier, viool, mondharp, percussie, keelzang en zang. In dat laatste geval zijn onder meer Björk en Lyra Pramuk te horen. Er zit een typische “nordic folk” in de muziek besloten, dat gezien de titel van de film is dat ook niet zo verwonderlijk is. Daarnaast is het een combinatie van neoklassiek, drones, musique concrète en industrial, in een David Lynch-achtige productie. Het is duister, grimmig, onbehouwen, angstaanjagend en ongemakkelijk. En toch weet het je aan te trekken als een magneet. Denk daarbij aan een hybride van Ben Frost, Hilmar Örn Hilmarsson, Clint Mansell, Wardruna, Robert Normandeau, Blanck Mass en William Ryan Fritch. Het is niet alleen één van de betere soundtracks geworden die ik ken, ook is het überhaupt een ijzersterk en overrompelend album.
Emily Fairlight & The Shifting Sands – Sun Casts A Shadow (cd, Occultation Recordings/ Fishrider Records)
In 2018 debuteert de Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Emily Fairlight met het werkelijk prachtige Mother Of Gloom. Daarvoor zit nog wel een digitaal album, maar dat ken ik verder niet. Haar emotioneel geladen mix van folk en altcountry samen met haar licht hese bitterzoete zang missen hun uitwerking niet en raken diepe snaren. Denk aan een mix van Marissa Nadler, Thalia Zedek, Kate Ellis, VanWyck en Tarnation. Nu is ze terug met Sun Casts A Shadow, waarop Emily (zang, gitaar) samenwerkt met Mike McLeod (zang, gitaar) van de Nieuw-Zeelandse pychedelische folk/ spacerock band The Shifting Sands. Hoewel die groep een trio is, gebruikt Mike toch die naam hier. Ze presenteren 9 songs, die een meer uitgeklede en tijdloze variant op Fairlight’s eerdere muziek laat horen. Daarbij is ook Mike nu regelmatig te horen met zijn herfstige zang, hetgeen een mooie aanvulling is op de zang van Emily. Het is weer een mooi, meeslepend en onderscheidend album geworden, waarbij het enkel jammer is dat het na 22 minuten alweer voorbij is.
Nanook Of The North – Heide (cd, Denovali)
In 2018 kwam het Poolse Nanook Of The North met hun gelijknamige debuut op de proppen. Het is het samenwerkingsverband tussen de fijne muzikanten Stefan Wesołowski (viool, piano, synthesizer) en Piotr Kaliński (synthesizer, sampler). De eerst genoemde heeft al diverse fraaie werken vol ambient en neoklassiek afgeleverd en de tweede heeft als Hatti Vatti mysterieuze klanklandschappen vol dub, IDM, technobeats en veldopnames gemaakt. Op hun debuut laten ze een filmische mix horen van IDM, ambient, drones, neoklassiek, pianomuziek en veldopnames, waarbij ze gasten vocale zang en met name keelzang laten invullen. Nu zijn ze terug met hun album Heide, waarop ze in bijna 42 minuten 9 stukken met die naam (I t/m IX) serveren. De muziek sluit wel aan bij de genoemde mix, zij het dat mezzosopraan Margarita Slepakova zich als derde bandlid bij hen heeft gevoegd. Zij was eerder ook al te horen bij Wesołowski en de groep Alter. Haar bijdrage maakt dat de muziek wel iets meer naar de neoklassieke en minimal music kant opschuift, maar het is nog altijd experimenteel en tot de verbeelding sprekend wat ze hier laten horen. En van een diepgravende schoonheid! Ik denk dat fans van onder meer loscil, A Winged Victory For The Sullen, Greg Haines, Graveyard Tapes en Michael Nyman hier wel mee uit de voeten kunnen.