Uit onderzoek blijkt dat mooie vrouwen veel sneller kwaad zijn. Gelukkig is het merendeel van de Subjectivisten man en lelijk. Tja en dan nog Haïti. Wat kan je daarover zeggen? Minder erbarmelijk zijn onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: Rob Mazurek Quintet, Tindersticks, Lionell Horrowitz and His Combo, The RudyTrouvé Sextet, Vampire Weekend, Textile Ranch, Various Artists: Music And Migration, Tereza Salgueiro com Lusitânia Ensemble, Motorpsycho, Andy Nice, Ragnheiður Gröndal, Simon Fisher Turner, Shafiq Husayn en Camp Lo. En keken naar: Volver.
Rob Mazurek Quintet – Sound Is
Waar de inspiratie bij moederschip Tortoise inmiddels is opgedroogd, experimenteert kornettist Rob Mazurek vrolijk verder met Chicago Underground Trio, Exploding Star Orchestra en Isotope 217. De oogst van deze serie bandprojecten is ‘Sound Is’, een schitterende cd vol verrassingen en aanstekelijke nummers. Mazurek staat met één been in de jazztraditie van Don Cherry en aanverwanten, maar doet ook zijn voordeel met moderne elektronica en wereldmuziek, om maar eens wat te noemen. Bijvoorbeeld in het nummer ‘The Star Splitter’, dat klinkt alsof Duke Ellington op piano een verdwaalde Miles Davis in ‘outer space’ begeleidt, en dat alles over een hypnotiserende tapeloop. Het is bijzonder hoe veelzijdig de begeleiders van Mazurek het plaatje inkleuren met geluiden en stijlen, en dat blijkt gecombineerd met de liedjes (want dat zijn het) van Mazurek een gouden greep. De spanning wordt naarmate de cd vordert moeiteloos vastgehouden, en het prijsnummer vindt u dan ook achteraan de cd (‘The Field’), een jazzy nummer waar Mazurek een stapje terugdoet en alle ruimte geeft aan vibrafonist Jason Adasiewicz. ‘Sound Is’ gaat verder waar ‘TNT’ ooit is opgehouden. En hoe.
Tindersticks – Falling Down A Mountain
De vaste ingrediënten zijn nog altijd aanwezig: de fijne snik van Stuart Staples, een blik strijkers en een donkere, dreigende sfeer en sinds een paar jaar ook wat witte soul en funk. De kwaliteit is nog altijd constant, maar veel nieuws is er niet onder de zon. Of het moest de tekst van het curieuze duet ‘Peanuts’ zijn, waarvan de diepere betekenis zich laat raden (problemen op het amoureuze vlak?). En wat te denken een tekst als ‘Now my kids are looking hungry, I get some harmony around my table’, met zonnige begeleidingsmuziek? Muzikaal zijn er veel knipogen naar de jaren ’60 (bijvoorbeeld in het Morricone-achtige ‘She Rode Me Down’)maar de winnaar hier is het instrumentale ‘Piano Music’ dat de cd afsluit. Knap hoe je een clichématige akkoordenprogressie kunt omtoveren tot een dramatisch stukje orkestmuziek.
Lionell Horrowitz and His Combo – Au Bain Marie
Ik heb veel bizarre muziek gehoord in mijn leven, maar deze cd overtrof mijn stoutste verwachtingen. Zelfs naar Vlaamse maatstaven is dit behoorlijk weird (hoor ik iemand ‘My Sister Is My Clock’ mompelen? ). Volgens weekblad HUMO is het de ‘meest onderschatte en speelse cd van Rudy Trouvé’ en daar is geen woord van gelogen. De ene keer klinkt dit gezelschap als een soort Sesamstraatversie van Naked City, maar dan komt Daan met een dwars rocknummer voor de dag (‘Tempest’). Een aantal nummers is gebruikt voor een film en ook dat wekt geen verbazing. Hoewel elk nummer een andere bezetting telt, is Trouvé een constante factor op gitaar en zang. Verdwaalde tekstflard: ‘Un accident est toujours possible’. Beter kan ik de muziek niet omschrijven. Raar en mooi.
The Rudy Trouvé Sextet – 2002/2003
De naam suggereert een jazzband, maar is het niet. Trouvé is blij en verliefd, en de hele wereld mag het weten. Voor de verandering zijn de liedjes dit keer allemaal af, professioneel ingespeeld en netjes opgenomen. En hoewel Trouvé niet de beste zanger/gitarist ter wereld is, weet hij die beperkingen bijzonder goed te exploiteren in zijn muziek, gesteund door familie en vrienden. ‘In an introvert but danceable mood ‘ vermeldt het hoesje en het klopt: als een frisse zomerwind waait de muziek in je gezicht. Chanson, pop, noise en zelfs country,Trouvé komt ermee weg. De curieuze (want ingehouden) cover van ‘I Wanna Be Yr Dog’ verdient ook een speciale vermelding.
Vampire Weekend – Cousins
Een adrenalineshot van jewelste. De rest van ‘Contra’ heeft meer tijd nodig, maar ik heb bewondering voor de hoeveelheid aan stijlen die ze zich op frisse manier eigen maken .
Volver (Pedro Almodóvar, 2006)
De Pedro Almodóvar-haters ten spijt, maar ik heb erg genoten van ‘Volver’. Niks geforceerde en overgecompliceerde verhaalstructuren zoals in ‘Los Abrazos Rotos’, maar gewoon een meeslepend drama over (onder andere) familiebanden, overleven, de dubbele moraal van reality-shows en levensbedreigende ziektes. Een echte soap dus, maar wel eentje die heel goed gemaakt is en waarin goed geacteerd wordt (vooral door mevrouw Cruz, die de film draagt). Alleen dat van die ijskast, moest dat nou?
Textile Ranch – Tombola (cd-r, Second Language)
Various Artists: Music And Migration (cd-r, Second Language)
Glen Jonhson (Piano Magic, Textile Ranch) en David Sheppard zijn vanuit Londen het cd-r label Second Language begonnen, samen met hun collega Martin Holm uit Kopenhagen. Het idee is dat je een abonnement neemt en dat je vervolgens 5x keer laat verrassen. De eerste verrassing is het Textile Ranch project van Glen Johnson. Hij brengt een nieuw album vol speelse elektronica en fraaie experimenten. Je krijgt er ook allerlei frutsels bij. As we speak is deze release, de nummer 1 op het label, overigens niet meer verkrijgbaar. Toen ik Glen de vraag heb gesteld wat ik ongeveer kan verwachten met een abonnement, zei hij dat de tweede release, de compilatie Music And Migration, een goede indicatie geeft. Hierop vind je 21 exclusieve tracks van Hauschka, David John Sheppard, Vashti Bunyan, Danny Norbury, Xela, Heather Woods Broderick. Enderby’s Room, The Declining Winter, Ghostwriter, Darren Hayman, Gareth S. Brown, Peter Broderick, Lene Charlotte Holm, ANT, brave timbers, Carousell (aka Richard Skelton), Seasons (pre-din), Winter Cabin, Fieldhead, Library Tapes en Leyland Kirby. Zelden heb ik een compilatie van dit niveau in handen gehad. Steeds kijk je verrukt van wie het volgende bloedmooie nummer is. Een label om in de gaten te houden, me dunkt!
Luister Online bij Myspace:
Tereza Salgueiro com Lusitânia Ensemble – Matriz (cd, Farol Musica)
Tereza, ook wel Teresa, Salgueiro heeft Madredeus verlaten om eigen paden te bewandelen. Dat pad heeft al 3 soloplaten en een samenwerking met Zbigniew Preisner opgeleverd. Ze heeft een stem die je laat huilen en toch super sensueel is. Warme melancholie, maar tot op het bot. Vorig jaar verschijnt de cd Matriz, ditmaal met het zogeheten Lusitânia ensemble. Hierop laat ze een mengelmoes horen van traditionele songs, fado en soms meer Barokke muziek. Het best komt ze uit de verf in die heerlijk droefgeestige songs. Maar eerlijk is eerlijk met haar stem zou ik zelfs een carnavalskraker of een mesthoop hemels vinden. Ik denk dat haar nieuwe muziek ook door de fans van Madredeus nog steeds zal worden gewaardeerd.
Luister Online bij Myspace:
Diverse nummers
Motorpsycho – Heavy Metal Fruit (cd, Rune Grammofon)
Grilliger dan een grillplaat dat Noorse Motorpsycho. Het kan per album nog wel eens verschillen wat ze ten gehore brengen, soms heel zacht dan weer heel hard of juist iets er tussen in. En met wisselend succes. Op hun nieuwste werk is dat een behoorlijk vet geluid dat wisselend bestaat uit psychedelische rock, krautrock, prog rock, stonerrock en pop. Vijf redelijk lange tracks vol heftig gitaarwerk en één kort en ontzettend lief liedje (“Close Your Eyes”). Ik geloof dat de plaat als rockopera bedoeld is. Laat ik het erop houden dat het een dynamisch werk is waarbij je ruim een uur lang compleet gebiologeerd bent. Nu is het hele album van ongekend niveau, maar de ruim 20 minuten durende afsluiter “Gullible'S Travails (Pt1-4)” is de absolute klapper. Te gast zijn verder nog Hanne Hukkelberg en Jaga Jazzist trompettist Mathias Eick. Motorpsycho bestaat 20 jaar maar kan nog steeds vlammen als geen ander. Fantastisch!
Luister Online:
Heavy Metal Fruit (fragmenten)
Andy Nice – The Secrets Of Me (cd, Front & Follow)
Ik kan mijn gebruikelijke opsommingen doen, maar cellist Andy Nice is vooral bekend van zijn cellowerk bij de Tindersticks. Solo is het een ander verhaal. Dan maakt hij uiterst droefgeestig cellowerk waarbij hij ook experimenten laat horen (met elektronica). Zijn muziek, die het midden houdt tussen klassiek en donkere ambient, gaat door merg en been en is gewoonweg hemels te noemen. Ook de verpakking mag er wezen trouwens. Voor fans van Danny Norburry, David Darling en Hildur Gudnadóttir.
Luister Online bij Myspace:
Orangeblu / Dr. Titan / Ballax / The 4th Man
Gratis Remix Album:
4 Remixen
Ragnheiður Gröndal – Tregagás (cd, Sena)
IJslandse schone waar ik op wordt geattendeerd door vreemde wereldmeisjes speurneus en mede-Sub Martijn Busink. Haar Engelstalige werk is jazzy en gewoon niet heel interessant, ondanks haar prachtige stem. Veel beter in vorm is ze wat mij betreft als ze in het IJslands op de folk-tour gaat. Dat doet ze nu voor de tweede keer en wel met de Icelandic Folk Ensemble. Traditionele en folkliedjes worden hier op fabelachtige wijze ten gehore gebracht. “Vísur Vatnsenda-Rósu” ken ik al in de uitvoering van Hector Zazou & Björk, die misschien net iets mystieker en mooier is. Maar laat ik niet mopperen, want wat Gröndal hier voorschotelt is van een onaardse pracht.
Luister Online bij Myspace:
Ei er andvakan góð / Man ég þig mey / Vísur Vatnsenda-Rósu
Simon Fisher Turner - Music From Films You Should Have Seen (cd, Optical Sound)
Van tieneridool in de jaren 70 tot inmiddels een gevierd elektronicaspecialist en soundtrackmaker, Simon Fisher Turner (SFT) heeft een meer dan imponerende discografie. Lang niet al zijn werk en studies zijn uitgebracht en af en toe duikt er dan weer een verzameling op. Ook nu weer. Het zijn 3 korte soundtracks en ev
en zoveel composities van respectievelijk de (korte) films van Jean Genet, Derek Jarman en Cynthia Beatt. Allen zijn gecomponeerd door SFT met de MAC, cello samples en andere elektronica. In de eerste compositie wordt dat aangevuld door de blaasinstrumenten van Gilad Atzmon en de sterke, Oosters getinte percussie van Asaf Sirkis. Na ruim 26 minuten eindigt de imponerende track in venijnige elektronische noise. De tweede van ruim 29 minuten is een mengsel van ambient en spookachtige muziek, waarbij Joanna Forbes voor het vocale deel zorgt. Bloedstollend mooi! De laatste compositie van slechts 7,5 minuut, met Natalie Clein op cello, zou zo uit de koker van Jóhann Jóhannsson of Greg Haines kunnen komen. Wonderschoon.
Luister/Kijk Online:
Un Chant d'Amour (Jenet)
Shafiq Husayn En'A•Free•Ka
Sa-Ra Creative Partners is een producerscollectief dus solowerk van de drie leden kan niet uitblijven, terwijl je nog koud bekomen bent van het geweldige Nuclear Evolution: The Age of Love kun alweer genieten van Shafiq Husayn. Die heeft z'n kruit echt nog niet verschoten blijkt op En'A•Free•Ka. Husayns album is organischer en wat directer, met meer jazz en funk, maar zonder de psychedelische aspecten te verliezen. Het heet hiphop maar er wordt veel gezongen en gespeeld, een hiphop artiest komt niet snel met zoiets als No Moor op de proppen. De sfeer is ferm in warme seventiessferen gedoopt maar klinkt allesbehalve oubollig. D'Angelo's vervolg op het magistrale Voodoo laat maar op zich wachten maar mocht het binnen afzienbare tijd zover komen dan zou het mij niet verbazen als we daarop de Sa-Ra mannen terug gaan vinden.
Camp Lo Another Heist
Another album? Alsof een album én een mixtape in 1 jaar niet genoeg is droppen the Lo alweer een heist. Ze hebben de smaak te pakken, meestal kort en bondig, zowel qua album- als op songlengte en dat is eigenlijk helemaal niet erg. Keep it snappy! Hun hermetische exploitation flow is nog altijd vrij onbegrijpelijk, maar het is een abstracte wordplay die blijft fascineren.