We beseffen nu pas hoe stom het is geweest om onze jongens met “olé, olé, olé” aan te moedigen. Om over de koning van Hispanje nog maar te zwijgen. Nu over naar de heerlijke tapas (inclusief octopus) in onze lijstjes uit het:
We luisterden naar: The Black Dog, Blood Of The Black Owl, Jane Weaver, Autechre, Current 93, Little Annie & Paul Wallfisch, Faithless, Tobacco, P. Jørgensen, Woost, Villagers, Various Artists “To Scratch Your Heart – Early Recordings From İstanbul” en Various Artists “Rembetika 4: Vassilis Tsitsanis: The Postwar Years 1946-1954”.
The Black Dog – Music For Real Airports
Dat is dus echt wat ik nodig had tussen al dat gitaarwerk uit de vroege jaren negentig. Heb nooit zoveel naar The Black Dog geluisterd, maar deze is waarlijk prachtig. Ambient met een lichte techno-inslag, waardoor de gedachten nog wel eens richting Biosphere afdrijven (nooit erg natuurlijk), en eigenlijk niet naar de voor hand liggende Eno. Het is heerlijk wegdromen in ieder geval, en het is een tijd geleden dat ik zo’n fijne ambient heb gehoord. Kan vast nog veel meer over gezegd worden, maar liever niet eigenlijk; niet denken, niet doen, maar eraan overgeven en ondergaan.
Blood Of The Black Owl – A Banishing Ritual
Heeft als tag black metal, maar alleen de sfeer komt overeen. Voorde rest is dit ritualistische drone/donkere ambient (pikzwarte ambient beter gezegd) vol echo’s uit donkere kerkers waar sektes dingen doen die we nooit durfden te dromen. En heel af en toe komt er dan plots een black metal / gothische doom riff voorbij. Angstaanjagende shit, want die waanzin lijkt soms niet heel erg gespeeld. Of het echt goed is moet ik nog even afwachten, geen muziek voor snel oordeel in ieder geval.
Jane Weaver – The Fallen By Watchbird
Folk, wave, spacepop, pastorale ambient, poëzie, hemelse zang. Kan niet misgaan, toch? Doet het ook niet. Prachtig prachtig allemaal, al had de plaat wel nog een bijna-krautrock tempo verdiend zoals het openende titelnummer; nu drijft de rest zo fraai maar ook wat eenvormig voort. Maar toch: bijzonder fraai.
Autechre – Move Of Ten (cd, Warp)
Een nieuwe Autechre release laat toch meestal 2 a 3 jaar op zich wachten. Nu komen ze alweer met de tweede cd dit jaar. Op de eerste, Oversteps, gebruiken Rob Brown en Sean Booth nog steeds onnavolgbare en niet te volgen elektronische ritmes en tempowisselingen, maar de ondergrond heeft verdacht veel weg van ambient. Hierop bouwen ze op milde wijze hun stuiterende beats, glitches en andere metalige geluiden. Maar de goed doorwaadbare basis maakt dat dit relatief gezien één van hun meest toegankelijke werken is geworden. Op Move Of Ten trekken ze die lijn gewoon door, al zijn de diverse klanken weer iets abstracter. De muziek neigt nu op sommige momenten zelfs naar ebm en rock. Het blijkt prima te werken en ook iets gemakkelijker om naar te luisteren. Subliem plaatje weer!
Luister Online bij Soundcloud:
Current 93 – Baalstorm, Sing Omega (cd, Coptic Cat)
David Tibet keert met zijn satanische folkgroep terug met weer een fraai nieuw album. Met onder meer John Contreras (cello), Eliot Bates (oud, erhane, daf) van onder meer Grup Yorum en Kaderci, Baby Dee (piano, orgels), Andrew Liles (gitaar, bas, elektronica), James Blackshaw (gitaren, klokkenspel, zang) en nog een aantal zangeressen. Dit levert een soort neofolk met duistere elementen die buitengewoon dromerig en mooi is. Met name David zorgt met zijn typisch, jagende stem voor dat licht angstaanjagende tintje. Voor de rest is het gewoonweg genieten van bijzondere, wonderschonu muziek.
Luister Online bij Myspace:
Baalstorm! Baalstorm!
Little Annie & Paul Wallfisch - Genderful (cd, Southern)
Tweede maal dat Little Annie (aka “Little” Annie Anxiety) samen met Paul Wallfisch (Botanica) de handen met gevoel voor dramatiek ineen slaan. Ze maken ook hier een duistere doch zwoele mix van cabaret, soul, blues, chansons en lounge. De fijn zware, doorrookte stem van Little Annie en de begeleiding van Paul Wallfisch (piano, omnichord, bas, gitaar, bellen, orgel, percussie, samples) her en der aangevuld door een celliste, violiste, een koor en overige gasten op diverse instrumenten missen hun uitwerking niet. Ze komen in ieder geval ergens in het rokerige midden uit van Marianne Faithful, Edith Piaf, Nico, Jacques Brel, Marc Almond, Serge Gainsbourg, Baby Dee, Ute Lemper en Lou Reed. Puike plaat dus.
Luister Online bij Myspace:
Adrianna
Kijk/Luister Online bij YouTube:
Because You’re Gone Song
Faithless - The Dance (cd, Nates Tunes/PIAS)
Het is weer even wachten geweest en eigenlijk ook wat onverwacht, maar nu poept Faithless toch zo maar weer een album uit. En wat voor één. Ik ga niet uitleggen wat voor muziek de band maakt, dat acht ik bekend. Laat ik in ieder geval zeggen dat de beats meteen weer op de voorste rij zitten en die scherper, feller, harder, frisser en lekkerder zijn dan op de afgelopen paar albums. Daarbij is de zang ijzersterk, net als de overige instrumentatie. De eerste track is dance zoals dance hoort te zijn en in de tweede gaan ze haast de ebm kant op met Neil Arthur (Blancmange) als gastzangeres. In de derde track krijg je even een onderbreking met onvervalste reggae. En zo wisselen ze stijlen fraai af, zelfs soms met iets meer abstracte klanken, zonder het Faithless geluid te grabbel te gooien. Sterker nog, dit is simpelweg één van de beste uit hun toch al indrukwekkende discografie! Gezien de aanvulling op de cd-titel aan de achterkant van de cd, …Never Ends lijkt het er ook op dat ze nog wel eens terugkeren.
Kijk/Luister Online bij YouTube:
Not Going Home (radio edit)
Tobacco – Maniac Meat (cd, Anticon)
Prettig gestoord soloproject van Black Moth Super Rainbow frontman Thomas Fec., die hier voor de tweede keer zijn wilde hutspot van psychedelica, hip-hop, rauwe rock, noise, elektronica, analoge geliden en experimentele muziek presenteert. Het heeft soms meer van een nucleaire stortplaats weg dan muziek, maar dat maakt het ook zo intrigerend. Hij krijgt maar liefst tot twee keer toe vocale steun van Beck, de rest doet hij zelf. Ergens in de buurt van Ween (God Ween Satan), Odd Nosdam, Boards Of Canada, El-P, Beck, Moistboyz, Zea en natuurlijk BMSR zelf. Dit wordt een cd om nog vele malen te draaien voor ik er echt in zal zitten. Ik heb er nu al zin an!
Luister Online bij Myspace:
Fresh Hex (feat. Beck) / Sweatmother
P. Jørgensen – Palimpsest (For Strings) (mcd, Under The Spire)
In aanloop naar zijn prestigieuze dubbel cd medio september, waarop allerlei grote artiesten zijn werk mixen, verschijnt er nu een mini cd met 2 nummers van P. Jørgensen in een businesscard formaat. Twee stukken voor strijkers en gespeeld door niemand minder dan Peter Broderick. Een kort stuk afgewisseld met een lange, waarin P. Jørgensen zelf voor de elektronische experimenten zorgt. Fantastisch kleinood!
Luister Online bij Myspace:
Palimpsest (For Strings) I
Woost – 6 Minutes South Villagers – Becoming A Jackal Over eerstgenoemde sprak ik op het forum al. Ongetwijfeld een van de leukere Nederlandse albums van het jaar en een frisse combinatie van Radiohead, belgenpop en, zowaar, Motorpsychiaans gitaarwerk. Lekker triviale tekst in de titeltrack. Het is uit, snif snif, gelukkig woont ze maar zes minuutjes hier vandaan. De verhuisdozen worden ingepakt, 'light things on top, just like in real life'.
De dorpsgenoten worden geleid door een min-Ier met een groot gevoel voor drama. Redelijk geslaagde folkrock, inclusief wolvengehuil en de gepaste/gebruikelijke akoestische, intieme afsluiter. (Denk Sufjan Stevens of Bon Iver) To Be Counted Among Men was mijn track van de week. Helaas, de jongens van Oranje konden zich uiteindelijk toch niet tot de echt grote kerels rekenen. En waar begint het liedje mee. 'Young Paul decides upon the future'. Die verdraaide Octopus!
Diverse artiesten To Scratch Your Heart – Early Recordings From İstanbul
Het label Honest Jons presenteert wederom een fraai vormgegeven collectie oriëntaalse 78-toeren platen. Gerestaureerd en wel mogen de udi's, kemani's en tanburi's hun hartekreten, meestal in de vorm van geïmproviseerde taksims, ruim 100 jaar na dato nog eens laten horen. Solo of als begeleider van de zangers en zangeressen. Destijds waren er klachten over de ingeblikte muziek die over de Galata brug schalde en de echte instrumentalisten verdrong, nu mogen we blij zijn dat deze muziek bewaard is gebleven. Hoewel er nog steeds mensen zijn die vasthouden aan de tradities klinkt het op deze twee schijfjes, hoewel ook al verrijkt met westerse invloeden, toch ook anders dan wie ook tegenwoordig.
Diverse artiesten Rembetika 4: Vassilis Tsitsanis: The Postwar Years 1946-1954
Na de vorige vijf cd's waren de archieven van de oude rembetika meester nog niet op. De periode die hier wordt gedocumenteerd is de opmaat naar de hedendaagse laïkó muziek, waarin de Turkse invloed minimaal is geworden. Het instrumentarium is beperkt tot bouzouki's, gitaren en violen en de songstructuren bieden geen ruimte meer voor uitgebreide taksims. Toch staat daar een gezellige meezingbaarheid tegenover, elk nadeel hep ze voordeel. De budgetuitgave is net als de eerdere vier delen minimaal, hoewel er wel wat info en tekstverklaringen wordt gegeven.