De frequentie van de RIVM-cijfers gaat omlaag naar één keer per week, eigenlijk net als in onze lijstjes uit het:
SCHADUWKABINET
We luisterden naar: Locate S1, Becca Mancari, Naeem, Public Practice en Marthe Valle & Syrian Artists.
Jan Willem
Locate S,1 – Personalia (cd, Captured Tracks / Konkurrent)
CE Schneider Topical, Jepeto Solutions, Eyes Of Love, Modern Chairs, Jib Kidder en Locate S,1 zijn allemaal muzikale incarnaties van of met de veelzijdige Amerikaanse muzikante Christine Schneider. Healing Contest uit 2018, haar eerste als Locate S,1, kreeg vaak het label artrock mee, wat ook goed te begrijpen viel. En eigenlijk is dat ook weer van toepassing op haar nieuwste album Personalia (me dunkt dat ze die heeft). Christina (zang, gitaar, synthesizer) brengt weer iets dat het midden houdt tussen glam-, synth-, indie- en poprock, waarbij ook allerlei elektronische muziek en avant-garde een prominente plek krijgen. Ze beweegt zich dikwijls ook op funky wijze richting de innovatieve discovloer. Met dit alles krijgt ze productionele en instrumentale steun op bas, gitaar, synthesizer, drum programmering en zang van Kevin Barnes (Of Montreal) en gasten op drums en synthesizer. Het levert 10 pakkende, maar uiterst afwisselende songs op, aaneengeregen door haar catchy zang. Ze heeft wel dat rusteloze van Arthur Russell, maar dan ergens landend tussen Kate Bush, Blonde Redhead, St. Vincent, Laurel Halo, Jessy Lanza en Eerie Wanda. Het is een album dat je wellicht niet meteen grijpt, maar eenmaal gegrepen laat het je niet meer los.
Becca Mancari – The Greatest Part (cd, Captured Tracks / Konkurrent)
Met zonnebrand is het zo dat de functie hetzelfde is onder alle merken, maar dat de één net fijner is om uit te smeren of waar je niet allergisch voor bent. Met muziek gaat dat soms net zo, want veel bands hebben hetzelfde doel voor ogen, maar hebben net niet dezelfde uitwerking. Dat geldt ook voor de muziek van Becca Mancari. Deze klinkt wellicht als iets dat je vaker gehoord hebt, maar toch weet ze met haar net andere inkleuring, haar teksten en pakkende zang het verschil te maken. De in de VS woonachtige muzikante is van Italiaans-Porto Ricaanse komaf en wordt streng gelovig opgevoed. Zo streng dat ze er persoonlijk last van heeft gehad en dat middels haar muziek probeert te verwerken. Ze start met de groep Bermuda Triangle, met Alabama Shakes-leden Jesse Lafser en Brittany Howard, maar die is verdwenen. In 2017 debuteert ze onder haar eigen naam met Good Woman, dat ze in eigen beheer uitgeeft. Een persoonlijk document met songs over haar jeugd, die het midden houden tussen folk, Americana en indierock. Dit blijft niet onopgemerkt en nu mag ze op Captured Tracks haar tweede album The Greatest Part uitbrengen. Qua onderwerpen borduurt ze voort op haar debuut. Muzikaal gezien ook wel, maar het is allemaal meer verfijnd en rijker gedetailleerd. Daarbij voert de indierock de boventoon, maar brengt ze her en der avant-gardistische en melancholische randjes aan. Je moet het ergens zoeken tussen Hail, PJ Harvey, Soccer Mommy, Marissa Nadler, Mariee Sioux, Swallow en Phoebe Bridgers. Overigens is het geluid dat ze naar buiten brengt hoofdzakelijk zomers warm en haar muziek derhalve een uitstekend smeermiddel voor de tijd van het jaar.
Naeem – Startisha (cd, 37d03d / Konkurrent)
Naeem is de nieuwe verkorte artiestennaam van Naeem Juwan Hanks, die eerder als MC Spank Rock en Mobroder en in Bangers & Cash en Spank Rock al zo’n 15 jaar van zich laat horen. Met Naeem is hij net zo creatief als daarvoor, maar laat hij een meer persoonlijk geluid horen. Dat blijkt ook wel op zijn debuut Startisha. In 33 minuten brengt hij 9 uiterst intieme songs, die ongeveer uit elkaar barsten van de innovatieve ideeën. De hoofdmoot bestaat wellicht uit hip hop, maar er komt ook (t)rap, avant-garde, dance, techno en leftfield elektronica voorbij. Niets is hier voorspelbaar. Neem alleen de opener “You And I” al, wat een geweldig soulvolle cover van de Silver Apples is. Daarnaast ook sterke en niet alledaagse vocale gastbijdragen van Justin Vernon (Bon Iver), Velvet Negroni, Swamp Dogg, Amanda Blank en Micah James. Maar ook qua instrumentatie zijn er goede hulptroepen aanwezig. Naeem komt op eigenzinnige wijze ergens uit tussen Migos, Shabazz Palaces, Prince, Velvet Negroni en A.R. Kane. Het maakt dit alles tot een uiterst genietbaar en verrassend geheel.
Public Practice – Gentle Grip (cd, Wharf Cat / Konkurrent)
Voordat de leden in 2018 de groep Public Practice oprichten, hebben ze al bands als Beverly, Class Actress en WALL versleten. In dat jaar hebben ze hun minidebuut Distance Is A Mirror uitgebracht. Hierop brengen ze een heerlijk droge mix horen van postpunk, funk, wave en avant-garde ten gehore, die mij vooral terugbrengt naar de jaren 70 en 80 en doet denken aan een eigengereide mix van Joy Division, Talking Heads, The Breeders, In Camera en Anne Clark. Dat noem ik een kleine twee jaar terug niet alleen ontzettend goed, maar tevens een belofte voor de toekomst. Welnu, we zijn in die toekomst en hun eerste langspeler Gente Grip is een heugelijk feit, al zitten we momenteel niet in een zachte grip van een zeker virus. Zangeres Sam York, gitarist Vince McClelland, drummer Scott Rosenthal en toetsenist/bassist/zanger Drew Citron hebben gelukkig niet al teveel aan hun succesrecept gesleuteld, waardoor ze zich nog altijd bewegen tussen de genoemde genres en jaren. Het grijpt misschien net wat breder om zich heen met hier en daar wat indierock en andere frivole elementen. Het merendeel is echter gewoon weer van die lekkere doch pakkende onderkoeldheid en subtiele, maar rake klappen. Naast de boven genoemde referenties mag je daar tevens Parquet Courts, Gang Of Four, Malaria!, ESG, Wire en Warpaint aan toevoegen, zij het dat ze het op compleet eigen wijze aanvliegen allemaal. De belofte is meer dan ingelost en er is gewoon een nieuwe topband bij.
Marthe Valle & Syrian Artists – Every Child Is A Prophet (cd, Kirkelig Kulturverksted / Xango Music Distribution)
Het Noorse innovatieve kwaliteitslabel wil het wereldlijke en de religieuze traditie overbruggen met creativiteit. Ze bieden muziek, toneel en andere kunstvormen op dat vlak. Dit niet met een wijzende vinger of uitsluitend voor gelovigen, maar op respectvolle en verbindende wijze. En ze nemen het dikwijls op voor vluchtelingen en ander minder bedeelden. Daar kan je, waar je vlag ook wappert en uit welke (niet) religieuze hoek dan ook, enkel sympathie en waardering voor hebben. Dat dit met enige regelmaat ook nog eens prachtige muziek oplevert is eigenlijk gewoonweg bonus. De Noorse muzikante Marthe Valle (zang, piano, synthesizer) is naar Lesbos gereisd om met eigen ogen te zien hoe het gesteld is in de daar opgezette vluchtelingenkampen. Het heeft haar zo aangegrepen, dat ze besloten heeft met diverse Syrische muzikanten een cd in het Arabisch en het Engels te maken op basis van de benarde situatie van de vluchtelingen, gevangen in de spagaat tussen een uiteenvallend Midden-Oosten en een Europa zonder de wil om in deze situatie verantwoordelijkheid te nemen. Dat levert de cd Every Child Is A Prophet op, die de subtitel “In Greece, In A Tent Without Walls” heeft meegekregen. Wie ik als uitvoerende artiest moest neerzetten, is een tikkeltje onduidelijk maar ik heb voor de initiatiefneemster en participanten gekozen. Muzikaal gezien maakt dat natuurlijk niets uit. De vocalisten bestaan naast Marthe Valle uit Haneen Ayoub (bezette Golan-hoogvlakte), Hussain Hajj (Syrië) en Ronahi Mamo (Syrië). De Syrische muzikanten Hussain Hajj (oud), Hozan Osman (bouzouki), Wissam Jamoul (percussie) en Manar Alhashemi (gitaren) zorgen samen met de Noorse Knut Reiersrud (gitaar), Gjermund Silset (contrabas), Jens Kristian Mørkeby Rimau (piano, synthesizer) en Valle voor de instrumentale invulling. Wat ze hier in 10 tracks en ruim 50 minuten laten horen is zondermeer exemplarisch voor dit label. Ze brengen namelijk iets dat vele land-, taal- en muziekgrenzen overschrijdt en waarbij alles in een vredige harmonie samenkomt. Met instrumenten en invloeden uit de Occident en Oriënt weten ze een hedendaagse en bovenal fraaie las te smeden tussen boodschap en ongerepte schoonheid. Het is in alle opzichten een wereldplaat geworden!