En weer een missie om te kijken of er leven op mars is. Wij hebben altijd wat in onze mars, zeker in onze lijstjes uit het:
SCHADUWKABINET
We luisterden naar: Brave Timbers, Eyemèr, Hexvessel, Damien Jurado, Lust For Youth, Cullen Omori, Western Skies Motel, Denzel Curry, NYCK Caution, Flatbush Zombies en Oceans of Slumber.
Jan Willem
Brave Timbers – Hope / Hope {Remixed} (2cd, Little Crackd Rabbit)
Brave Timbers is het instrumentale project van multi-instrumentaliste Sarah Kemp, die je ook tegen kunt zijn gekomen bij The Declining Winter, Last Harbour, Fieldhead, Lanterns On The Lake, Memory Drawings en Anna Kashfi. Haar debuut als Brave Timbers For Every Day You Lost wordt in 2010 uitgebracht op het prestigieuze label Second Language Music. Daarna is ze druk in de weer met een deel van de bovengenoemde bands. Nu is er dan toch eindelijk haar nieuwe album Hope, dat op het innovatieve label Little Crackd Rabbit, een sublabel van Little Red Rabbit, is verschenen. Hierop verschijnt doorgaans meer experimentele muziek. Je kunt je tevens hierop abonneren, waarbij je een fraaie verzamelbox ontvangt om de serie van 4 releases in op te bergen. De eerste editie bevat de cd’s van BLK w/BEAR, A.R.C. Soundtracks, P.J. Philipson en Black Walls. De tweede serie is inmiddels van start gegaan met Hypnodrone Ensemble en We Mythical Kings. Brave Timbers is de nummer 7 op het label en de derde van de tweede serie. Ze gaat weer aan de slag met viool, piano, tenorgitaar en veldopnames, waarbij ze veelvuldig gebruik maakt van loops. Haar inspiratie voor dat alles haalt ze uit de natuur. Ze wordt daarbij nog ondersteund door ex-Lanterns On The Lake lid Andrew Scrogham. Dat levert intense, tot de verbeelding sprekende, landerige en bovenal melancholische stukken op, die ergens landen tussen folk, drones en neoklassiek. Daarbij moet je het ergens zoeken tussen Hood, Library Tapes, Max Richter, Richard Skelton, Hildur Guðnadóttir, Rachel’s en The Declining Winter. Hoopvolle en gewoonweg prachtige droefgeestigheid.
Als bonus krijg je er de cd Hope {Remixed} bij. Deze 8 nummers tellende schijf bevat mixen van The Declining Winter, Chihei Hatakeyama, RxGibbs, Tobias Hellkvist, Fieldhead, The Green Kingdom, Seamajesty en Summer Night Air. Allen geven ze een geheel eigen draai aan de muziek van Brave Timbers, die zomaar in de shoegaze, dark ambient, glitch of experimentele hoek kan landen. Die variaties zijn niet alleen geweldig maar geven ook aan hoe sterk de originele composities zijn. Een schitterend addendum. De lp versie van beide verschijnt overigens op het geweldige Gizeh label.
Eyemèr – Temporarily Colourblind (cd, Zeal / Konkurrent)
Het Belgische label Zeal is en blijft een verrassend en vooruitstrevend label met vele kwaliteitsbands. Elke nieuwe act verdient het dan ook om uit te diepen. Nu komen ze met Eyemèr, het project van de Gentse Sarah Devreese (zang, gitaar) die de finale van de Humo Rock Rally bereikt in 2014. Deze twintiger beschikt over een oude ziel en weet je daarmee meteen te biologeren. Haar schitterend bitterzoete, licht hese zang ligt prettig in het gehoor en is licht mysterieus; ze klinkt als een bijzondere mengelmoes van Chan Marshall (Cat Power) en Anja Plaschg (Soap&Skin). Door de variatie in haar stem plus de verhalen die ze brengt weet ze zich te onderscheiden. Ze nagelt je vanaf de allereerste seconde aan de grond. Geen beweging mogelijk, alleen roerselen binnen je emotionele wereld. De tien songs, waarvan één kort interlude, zijn qua instrumentatie vrij sober, maar zo doeltreffend. Ze bieden een boeiende kapstok waar ze haar teksten aan ophangt; krachtige kaalheid. Het is allemaal behoorlijk melancholisch maar nergens terneergeslagen. Cat Power, Soap&Skin, Suzanne Vega, Daughter, Angel Olsen, Waxahachee en Samantha Crain dringen zich allemaal op als associaties, maar ze laat op haar eigen wijze een uniek geluid horen. Innemende ingetogen en intrigerende pracht.
Hexvessel – When We Are Death (cd+boek, Secret Trees/ Century Media)
Mathew “Khvost” McNerney woont sinds 2009 in Finland, alwaar hij zich hevig bemoeit met de Finse muziekscene. Beastmilk (later omgedoopt tot Grave Pleasures) en Hexvessel zijn de hoofdprojecten, waarbij ik Beastmilk leuk vind maar Hexvessel hoger heb zitten. Daarvoor was hij overigens ook actief in de Noorse scene met Dødheimsgard, Code en nog wat bands. Hexvessel heeft tot dusver de twee cd’s Dawnbearer (2011) en No Holier Temple (2012) uitgebracht, vol folk en psychedelische rock. Dat laatste element neemt gaandeweg toe. Dat blijkt ook weer uit hun nieuwe album When We Are Death. McNerney (zang, gitaar) treedt aan met Kimmo Helén (keybaoards, trompet, viool), Jukka Rämänen (drums), Simo Kuosmanen (gitaar), Niini Rossi (bas) en Marja Konttinen (zang, percussie). Je krijgt 11 ijzersterke concrete songs, die meer rocken dan ooit, zonder die bijzondere folkachtige elementen helemaal overboord te doen. Ze omschrijven het zelf wel als “psychedelic Finnish forest rock” en daar moet ik het misschien maar bij laten. Het klinkt alsof The Doors, Led Zeppelin, Guapo, Masters Of Reality, Ulver, Peter Hammill en Kiss The Anus Of A Black Cat een duister verbond hebben gesloten. Dat levert grootse muziek op, die spannend, meeslepend en gewoonweg er mooi is. Op afwisselende laten ze de orgel-, gitaar- en strijkpartijen naar voren treden. Daarnaast wordt je alleen door de geweldige zang van McNerny al gegrepen. De audioboek versie zit ook nog eens gestoken in een prachtig boekwerk en heeft een bonustrack. Wat een kunstwerk!
Damien Jurado – Visions Of Us On The Land (cd, Secretly Canadian / Konkurrent)
Hoewel de Amerikaanse indie/folk singer-songwriter Damien Jurado al sinds 1995 aan de weg timmert, haak ik pas echt aan bij zijn cd Maraqopa (2012) en ga ik helemaal voor de bijl als hij met Brothers And Sisters Of The Eternal Son (2014) aan komt zetten. Op die laatste klopt werkelijk alles. Het is een tijdloos geheel geworden, waar een prominente rol is weggelegd voor de jaren 70 muziek, zowel de singer-songwritermuziek als psychedelische folk en soul. Dat alles weet hij in een modern jasje te stoppen. Het is een verrassend, wonderschoon en bezielend album. Gelukkig gaat hij daar gewoon mee verder op zijn nieuwe cd Visions Of Us On The Land. Als je de frontcover bekijkt weet je al dat het ook allemaal behoorlijk psychedelisch zal zijn. Hij boort dezelfde bronnen aan als op het vorige album, maar brengt een wat grilliger geluid ten gehore. De ene keer is het fragiel, sereen en intiem, terwijl hij op andere heerlijk psychedelisch uit de bocht vliegt. Hij laat echo’s vanuit vroeger in het hier en nu landen, waardoor je op zowel nostalgische als fris hedendaagse wijze van zijn muziek kunt genieten. Intense songs, die je even uit de realiteit weghalen en waar tijd noch hypes vat op hebben. Denk daarbij aan een blend van T-Rex, Songs:Ohia, Pink Floyd, The Doors, Bon Iver, 16 Horsepower, Beach Boys en Nick Drake. Jurado blijft een fijne excentriekeling en zijn nieuwe album is wederom geweldig, gevarieerd en fraai te noemen. Voor eenieder die de vorige twee werken of de genoemde referenties hoog heeft zitten.
Lust For Youth – Compassion (cd, Sacred Bones / Konkurrent)
Lust For Youth is een trio uit Kopenhagen, dat tegenwoordig bestaat uit zanger Hannes Norrvide, toetsenist Loke Rahbek en gitarist Malthe Fischer. Ze timmeren al ruim zes aan de weg met deze groep, maar houden er ook legio andere projecten op na. Met Lust For Youth laten ze veelal een mix van new wave, synthpop, darkwave en noise horen die behoorlijk melancholisch is. Naarmate de jaren vorderen sluipen er ook meer dancepop geluiden in hun muziek. Dat ze daarbij de nostalgie van de jaren 80 nooit helemaal loslaten bewijzen ze andermaal op hun nieuwste cd Compassion. Nog altijd drukken de jaren 80 een ferme stempel, maar het wordt allemaal op warmere wijze gebracht. Nu maakt een paar graden meer op de cold wave nog geen zomer, laat dat duidelijk zijn. De dance die ze eerder nadrukkelijk naar voren schoven, is vervangen door meer onderkoelde beats. Op pakkende en moderne wijze weten ze je moeiteloos mee te voeren op hun “trip down memory lane”. Liefhebbers van Depeche Mode, New Order, Simple Minds, Tears For Fears en zelfs Arthur Russell zullen zich er wel thuis bij voelen. Dat alles zonder dat ze een gedateerd geluid presenteren. Het is voer voor betrokken en bevlogen melancholici.
Cullen Omori – New Misery (cd, Sub Pop / Konkurrent)
De Amerikaanse band Smith Westerns bestaat van 2007 – 2014 en levert 3 albums af vol indierock, lo-fi en elementen uit de jaren 60 en 70. Na het uitgaan van de groep gaat hij werken aan zijn debuut New Misery, geïnspireerd door de muziek uit zijn jeugd (Roxy Music, INXS, Spiritualized, Wilco, Garbage, Hall & Oates, Kate Bush, U2, Sparks) maar gericht op de toekomst. Dat nu een feit is geworden. Omori (zang, gitaren, bas, synthesizers, orgel, piano) wordt daarbij veelvuldig geholpen door leden uit onder meer Kuroma, MGMT, Guards en Cults op bas, synthesizers, orgel, gitaar, piano, drums, percussie en zang. Daarmee weet hij een vol bandgeluid te produceren. Hij doorkruist met zijn uiterst pakkende songs genres als darkpop, shoegaze, psychedelische en indie rock. Je hoort er nog wel een deel van Smith Westerns in terug, maar het geluid is gevarieerder, spontaner en met name persoonlijker. Door de bekende ingrediënten, die links en rechts ongetwijfeld afkomstig zijn van de genoemde inspiratiebronnen, weet de muziek je meteen in te pakken. Overigens komen de invloeden nooit één op één bovendrijven, het zijn meer flarden. Door de eigengereide, persoonlijke draai die Omori eraan geeft, blijft de muziek ook plakken. En dan heb je een prima debuut afgeleverd.
Western Skies Motel – Settlers (cd, Lost Tribe Sound)
Er is een aantal relatief nieuwe labels, dat elke keer weer met iets bijzonders komt, zowel qua muziek als design van de releases. Fluid Audio is een mooi voorbeeld uit Engeland. Aan de andere kant van de oceaan is dat het Amerikaanse Lost Tribe Sound, waar ook altijd kwaliteit gekoppeld wordt aan prachtige artwork. Labelbaas Ryan Keane (Tokyo Bloodworm) kiest de artiesten zorgvuldig uit en is dikwijls verantwoordelijk voor de prachtige verpakkingen. Western Skies Motel voegt zich nu ook bij het label. Het is het project van de Deense gitarist René Gonzàlez Schelbeck, die afgelopen jaar de twee cd’s Prism en Buried And Resurfaced het licht laat zien en binnenkort bij Glacis te horen is. Het mooie is dat Schelbeck je iedere keer met zijn subiele woordloze hybride van folk, ambient, neoklassiek, Americana en drones bij de lurven weet te grijpen en je op een bijzondere melancholische reis meeneemt; naar een koude nacht langs de Seine in Parijs, een regenachtige dag in Glasgow of een wandeling langs de desolate Deense kliffen. Maar het is eigenlijk aan de luisteraar welke beelden het oproept. Bij zijn nieuwste cd Settlers moet Keane denken aan de uitgestrekte, wilde natuur van Amerika en tevens aan de tijd dat zijn familie er begin twintigste eeuw settelden. De cd is dan ook voorzien van sprekende en bovenal fraaie foto’s uit zijn familiearchieven. Het is ver verwijderd van waar Schelbeck zijn muziek creëert, maar zoals gezegd vul je dat gedeelte zelf in. Feit is dat je meteen meegevoerd wordt en op dromerige wijze in een soort parallel universum terecht komt, waarbij het schrijven over deze release na beluistering pas echt mogelijk is. Schelbeck legt de basis meestal met de akoestische gitaar en kleurt met onder meer piano en harmonium de rest in. Hij brengt, ook al klinkt deze cd anders en meer nostalgisch dan zijn voorgaande werk, nog altijd een kruisbestuiving van bovengenoemde genres. Het heeft ergens weinig zin dit te duiden, want de muziek is vooral sfeer die diep onder de huid kruipt en je naar verschillende werelden migreert, die zowel bevreemdend als vertrouwd zijn. Qua referenties moet je het ergens zoeken tussen Orla Wren, Adrian Lane, Olan Mill, Vieo Abiungo, Nick Drake, Gareth Dickson en Bert Jansch. Zonder woorden, maar zo veelzeggend. Vroege kopers krijgen er ook nog de zes nummers tellende download epee Generations bij. Het is een uniek meesterlijk werk geworden.
Martijn
Denzel Curry Imperial
NYCK Caution Disguise The Limit
Twee vette mixtapes, Denzel Curry is een piepjonge gast die ontdekt werd op het forum van SpaceGhostPurrp. Zijn flow is trap-py, maar ook virtuoos en energiek. Zijn producties op Imperial gevarieerd, van trap tot boom bap (dat laatste meer dan op zijn vorige album ). NYCK Caution zit in Joey Bada$$’s Pro Era crew en dan verwacht je ook boom bap, maar ook NYCK heeft meer pijlen op zijn boog. Ook hier lekker veel afwisseling en hoge kwaliteit. Wel wat bombastischer dan z’n Pro Eramaatjes Joey, CJ Fly en Kirk Knight. Hip hopjaar 2015 woekert nog even lekker door …
Flatbush Zombies 3001: A Laced Odyssey
… ook bij de Flatbush Zombies, die een beetje de troonopvolgers van Gravediggaz (het all starproject met onder andere RZA en Prince Paul) zijn. Dat soort grote namen onbreken maar 3001: A Laced Odyssey heeft wel die horror vibe gecombineerd met veel drugs en (soms) conscious rap, zoals de video van Blacktivist, wat opvallend genoeg ontbreekt op dit debuut. De beats zijn onderkoeld, een beetje spooky, hallucinant zelfs, passend in de dopey sfeer van de muziek van de Zombies. Typisch zoiets wat na een aantal luisterbeurten onder je huid kruipt.
Oceans of Slumber Winter
Op de valreep nog een moppie winter, in de vorm van een lekker potje progressieve metal. Niet de hardste band ever maar wel een die blast beats inbouwt in hun composities, iets wat je vaak hoort in deze hoek van de metal. Ook houden ze van covers (voor dit album verscheen een EP met bewerkingen van songs van Candlemass, Pink Floyd en Emperor): op Winter wordt Nights In White Satin fraai onder handen genomen. Leuk en het past prima tussen de eigen songs. Veel afwisseling dus en bovendien fraaie leadzang (en gelukkig niet het in female fronted metal zo gangbare operagekweel).