[cd, Kranky/Konkurrent]
Genoeg hebben van hetgeen je goed in bent, dat is wat de Amerikaanse muzikant Gregg Kowalsky heeft ervaren. Zowel met Osso Bucco als onder zijn eigen naam heeft hij bijzonder intrigerende muziek gemaakt. De gediplomeerde kleinkunstenaar in de elektronische muziek, hij heeft zelfs nog les gehad van Fred Frith, weet doorgaans te imponeren met ijzige ambientdrones waarin de duistere atmosfeer overheerst. Ook op zijn vorige cd Through The Cardial Window op Kranky zijn het intrigerende, soms angstaanjagende geluidstromen, die veel aan de verbeelding overlaten. Filmische pracht verpakt in een langzaam voortbewegende, maar vernietigende lawine van geluid. Indrukwekkende digitale kunst. Maar Gregg heeft daar genoeg van. Hij voelt zich beperkt door de ongelimiteerde mogelijkheden van de digitale muziek en het componeren vanachter de computer. Dus gaat hij aan de slag met tape loops, cassettespelers en recorders, analoge synthesizers, sinus oscillatoren, feedback vanuit mengpanelen, contactmicrofoons en andere akoestische bronnen. Hij experimenteert hiermee en maakt in zijn “Tape Chants”-serie, zoals hij het zelf noemt, diverse cd-r’s. Zijn uiteindelijke cd Tape Chants bevatten wederom desolate klanklandschappen vol drones, maar nu is het allemaal meer organisch en warmer. Hij komt hiermee in het vaarwater van Labradford en diens opvolger Pan American, maar ook Keith Fullerton Whitman, Tim Hecker, Library Tapes, Machinefabriek en Elegi. Het is een mysterieus, meditatief en ontwapenend album geworden dat elke liefhebber van spiritueel experimentele muziek zal aanspreken. Prachtig!
Luister Online:
VI-VII
door Jan Willem Broek