“Vroeger konden dit soort bands gewoon op Dynamo spelen, deed Pinkpop de leukere dingen. #volbeat #alltimelow #plainwhitet's #etc #pp11”.
Also twitterde @gijsbertkamer.
Wat een arrogantie. Wat een dedain. Zonder de metal-calimero-kaart te willen spelen moet Gijsbert Kamer (poprecensent Volkskrant) nodig een stuk zeep in de mond worden geduwd. Rabiate onzin horen we tegenwoordig al genoeg vanuit Den Haag.
Want Kamer impliceert van alles. Om te beginnen dat Pinkpop leukere bands programmeerde dan Dynamo Open Air. Behalve dat Kamer zijn muziek niet graag harder en zwaarder heeft dan de doorsnee Excelsior band (oude stijl) en een voorkeur heeft voor de middle of the road alternative (zie zijn jaarlijstjes van het de laatste tien jaar maar eens na), gaat hij gemakshalve voorbij aan het feit dat het gros van de bands op beide festivals bestonden uit eendagsvliegen die net een aardig plaatje hadden gemaakt. Middelmatigheid troef – zeker naarmate de omvang van de festivals groeide en groeide; meer podia gevuld krijgen betekent meer kwantiteit en minder kwaliteit – en geen betalende haan die ernaar kraaide. Want de meeste bands waren vulling, eindeloze voorprogramma’s voor de publiekstrekkers. Kan ook niet anders. Eenheidsworst regeert bij massaproductie, waarbij metalfans op Dynamo doorgaans kritischer zijn geweest dan de “we zijn hier alleen maar voor sfeer”-mensen van Pinkpop; metalfans zijn traditioneel gezien fanatieker en trouwer dan alt-rock liefhebbers en hebben juist meer op met kwalitatief goede muziek.
Dan de genoemde bands. Volbeat? Zou het zeker niet slecht doen op Dynamo. Op Pinkpop echter ook niet. Zegt dat iets? Nee. Volbeat is een in het beste geval middelmatige band zonder ook meer één originele noot in het repertoire. Maar had niet misstaan op een Dynamo aflevering. Stonden er echter zoveel interessantere bands op Pinkpop dan? Wie herinnert zich Dodgy (1999) nog? Of Semisonic (2001)? Ik ook niet.
All Time Low zou het nog geen minuut hebben uitgehouden op Dynamo. Hoongelach, hard BOEgeroep, en dan bekogeld worden met bier en urine. En dan zou het publiek nog mild zijn. Wat een gigantische kutband. Dat ze dit jaar op Pinkpop mochten staan is belachelijk op zichzelf. Dat Kamer denkt dat ze op Dynamo zouden hebben kunnen staan grenst aan pure idiotie. Het doet ernstig twijfelen aan zijn muzikale inzicht of enig besef, iets wat hij gezien zijn accurate analyse van Pinkpop 2011 toch zeer wel blijkt te hebben.
Over Plain White T’s kan ik niets anders zeggen dan dat ik over All Time Low al heb gedaan. Ieder ander woord is teveel.
Maar waar de schoen het meest wringt is de pure minachting die Kamer heeft voor metal en andersoortige hardere stijlen. Hij liep verdwaasd rond op Roadburn en schreef er vervolgens een totaal nietszeggend stukje over in zijn krant, zonder ook maar enig moment blijk te geven van enige bijpassende muzikale kennis. Of dat hij ook maar enigszins van de muziek genoten had; zelfs niet op rudimentair niveau. En nu, in een tweet die overloopt van ongenuanceerde onzin – eentje die Peter Bruyn, toch wel het schoolvoorbeeld van de ambachtelijke muziekjournalist met een grote kennis van zaken normaal gesproken, helaas met groot enthousiasme retweette – gooit hij in 140 tekens zijn hele geloofwaardigheid (wat er nog van over was) te grabbel om de door hem zo gehate metal in een negatief daglicht te stellen. Alsof het inferieur is aan ‘serieuzere’ genres. Intens triest. Vooral dat hij nog steeds voor de Volkskrant mag schrijven over zaken waar hij niet het geringste van afweet, in stukken waar de pijnlijke ignorantie van afspat.
(Bas Ickenroth)