[cd, Secretly Canadian/Konkurrent]
Het is de laatste tijd haast meer regel dan uitzondering dat bands teruggrijpen naar vervlogen tijden. Alsof het tijdperk van de nostalgie is aangebroken. Nu is veel van de muziek die ik luister sowieso wel van een behoorlijk nostalgisch niveau, maar lang niet altijd wordt er dan qua muziek in het verleden gegrabbeld. Maar met de komst van The xx, Warpaint, Tamaryn, Austra en ga zo maar door zitten we weer helemaal in de jaren 80. Een band die wat dat betreft helemaal een wilde graai doet in de ballenbak van de muziekgeschiedenis is het Amerikaanse Gardens & Villa. De formatie bestaat uit Chris Lynch (gitaar, zang), Levi Hayden (drums), Adam Rasmussen (piano, synthesizer, zang), Shane McKillop (bas, zang) en Dustin Ineman (percussie). Ze gaan op rustieke wijze van pak hem beet de jaren 60 via de jaren 80 naar nu en omgekeerd. Hoewel hun gelijknamige cd wellicht als totaal ergens onder de noemer indiepop zal worden weggestopt, dekt dat de lading maar voor een klein deel. De muziek bevat namelijk net zo goed flarden wave, singer-songwritermuziek, avant-garde, elektro, psychedelica en andere genres. Daarbij duikt ook bij tijd en wijlen een fluit op. Kom er maar op. Denk aan de prettige melodieën van The Beach Boys, vette baspartijen van The Cure en Modern English, psychedelische pop à la The United States Of America en Broadcast, de glitter van Roxy Music, de percussiegerichte funk en ongemakkelijkheid van de Talking Heads, pakkende synthesizerpartijen zoals in de begindagen van Wire of abstract als Eno/Byrne. Daar bovenop vind je dan elementen van Blur, Beach House, Band Of Horses, Bon Iver, Gary Numan, Grizzly Bear, The Kinks en Yeasayer. Wellicht klinkt dit wat te grillig in de oren, maar ze weten er desondanks deze lading aan ingrediënten een aardig consistent geluid van te smeden. In ieder geval een geluid dat telkens weet te verrassen, je helemaal bij de les houdt en vele mooie momenten kent. Tijdloos kan je de cd niet noemen, wel een sterke cd waar de tijd maar weinig grip op heeft (klinkt haast als hetzelfde).
MP3’s:
Black Hills
Star Fire Power
door Jan Willem Broek