Frédéric Truong – Vers Le Nouveau Monde
[cd, FTR]
De Fransman Frédéric Truong start in 1991 zijn neo-klassieke en deels industriële project Leitmotiv. Hiermee schetst hij somber melancholische atmosferen, vol verdriet en pijn. Toch is er altijd wel een licht aan het eind van de tunnel. In 2002 zet hij hier een punt achter en gaat onder zijn eigen naam verder. Hij ontwikkelt zich tot een volwaardige singer-songwriter, die altijd wel elementen van new wave, pop, klassiek en chansons integreert in zijn totaalgeluid. Hij bouwt zijn songs op rond piano en gitaar, waarbij zijn stem nazomert door de muziek. Daarna voegen hij en zijn gasten er diverse instrumenten aan toe. Qua sfeer sluit hij wel aan op zijn vorige project, maar de muziek is dus totaal anders. Zo gaat het eigenlijk op zijn nieuwe, alweer zevende cd Vers Le Nouveau Monde ook. Toch bezit Frédéric Truong’s muziek de bijzondere eigenschap dat deze steeds weer iets evolueert maar herkenbaar blijft. Hij groeit per album zonder dat zijn oude werk daarmee degradeert. Je krijgt hier een afwisselende warme grog van minimal, neo-klassiek pianospel, new wave gitaren, post-rock en avant-garde elementen, koren, elektronische geluiden en beats. Het meeste is daarbij door hem zelf gespeeld. Hiermee maakt hij een bijzondere vorm van chansons, namelijk waarin al die genoemde stijlen zich hebben genesteld. Op gevarieerde wijze en in verschillende doseringen serveert hij deze ingrediënten uit. Zo krijg je een prachtig duet “Te Souviens-Tu?” met zangeres/violiste Sonia Zannad, die er samen met Frédéric een up-tempo zuchtliedje van maakt. Ook zinnenstrelend is de song “Les Vagabonds” met de Nederlandse waveband Mecano. Aan het eind staat dit nummer er ook nog in de klassieke versie op, waarbij hij terug lijkt te grijpen naar zijn Leitmotiv-periode. Voor de rest schommelen de nummers door de diverse genres, met als rode draad de zwoel Franse atmosfeer. Hij werkt verder met Laurent Esmez (drums, sax, udu, electronica), Christophe Maltin (bas), Michaël Hauseler (gitaar, composities), Léonard Lasry (piano, zang), Fiorindo Vol (accordeon) en Audry Leloup (klarinet) om zijn album in te kleuren. Het levert een warme vloedgolf aan melancholisch geluid op. De titelsong, maar ook “Tourne La Page”, “Je Souhaite” (waarvan eveneens een video op de cd staat), “Ma Sirène” en de genoemde liedjes zijn van een ongekende schoonheid. De ene song lijkt nog mooier dan de andere. Hij wisselt ook goed de up-tempo en bijna verstilde nummers af. Zonneschijn op een desolaat herfstlandschap. Bloed op pasgevallen sneeuw. Lawaai in een desolate omgeving. En dan heb ik het nog niet eens over de prachtige artwork van Jérôme Sevrette. Denk aan een eigenzinnige, chansonachtige mix van Dominique A., Tuxedomoon, Yann Tierssen, Erik Satie, Sylvain Chauveau, Calexico en And Also The Trees. Verlies, verdriet, verlangen en geluk omhelzen elkaar in alle tederheid op dit intieme en uiterst fraaie album.
Luister Online bij Myspace:
5 album extracten / Je Souhaite
door Jan Willem Broek