[cd/lp/digitaal, Foxhound/Five Roses]
In de bio van Foxhound staat dat deze geboren is in 1992. Dat is echter niet het geboortejaar van de band maar van de diverse leden. De jonge Italianen Filippo Vindrola (drums), Riccardo Salvini (zang, gitaar), Lorenzo Masoero (zang, bas) en Luca Morino (gitaar) richten deze groep in 2006 op, maar debuteren pas in 2012 met de lp Concordia. Ze brengen een beklijvende mix van chillwave, dub en indierock.
De tweede stap komt middels het album In Primavera ofwel “in het voorjaar”, hetgeen perfect aansluit op de tijd van het jaar. Hierop brengen ze een mengelmoes van rock, wave, noise, dub, psychedelica en zelfs ska. Ze werken hier intensief samen met violist Davide Rossi (Goldfrapp, Coldplay, The Verve, John Hopkins, Dido, Alicia Keys, Royksopp, Siouxsie Sioux, Black Submarine, Nils Frahm, Peter Broderick). Zoals de vele stijlen brengt de groep een breed uiteenlopend geluid. Dat kan zowel als een nadeel gezien worden of wellicht juist als voordeel. Net als in de lente komen er allerlei verschillende dingen uit de knop, eerst wat bloemen, dan een boomblad en vervolgens een struik. De springerigheid past ook wel bij de jonge geest van de bandleden. Wat ze brengen is daarbij erg goed en fris als de lente. Maar de focus is ver te zoeken, wat ik zelf niet erg vind overigens. Zo krijg je associaties die uiteenlopen van Fishbone, The Beastie Boys, Franz Ferdinand, Arctic Monkeys en Animal Collective tot Level 42, Peter Hammill, Happy Mondays en de Clash. Een wonderschoon hoogtepunt zorgt de enige ballad “Gasuli”. Er zit een enorme potentie in deze groep, die met meer focus nog meer indruk zal maken. Al met al een lekker album vol lentekriebels.
door Jan Willem Broek