Fourcolor – As Pleat (12K)

Keiichi Sugimoto is een Japanse muzikant die met name bekendheid heeft binnen de ambient/minimal music wereld met het project Minamo. Een kwartet met verschillende releases op labels zoals 12K, Apestaartje en Room40. Muzikaal zit deze groep op een lijn met artiesten zoals Tape en het vroegere werk van Mountains. Ook solo heeft Sugimoto in het verleden onder de naam Fourcolor releases uitgebracht die in de lijn liggen van deze artiesten, maar met een zeer uitgesproken eigen geluid. Op zijn laatste langspeler Letter of Sounds (12K, 2006) hoorden we al een duidelijke mix van ambient gitaren en uit de dub geleende synthesizer lagen.
Nu 5 jaar later is Sugimoto terug met zijn opvolger As Pleat, wederom uitgekomen bij het 12K label van Taylor Deupree.

Op As Pleat vinden we 10 nieuwe nummers terug waar op twee nummers medewerking van Moskitoo (Sanae Yamasaki) wordt geleverd.
Het album start met een rustig stukje muziek waar de zangeres Moskitoo aan mee werkt. Het lijkt in eerste instantie de de toon van het album neer te zetten, een waarin warme geluiden worden gecombineerd met abstract structuren. We horen gebroken zang en gebroken gitaar. Maar het nummer fungeert alleen als een intro, want helaas horen we op het album verder weinig terug in deze lijn.
In de opvolgende nummers speelt de gitaar een grotere rol. Er worden lieve melodieen gespeeld, die ergens wat aandoenlijks hebben. En hier en daar is een vleugje melancholie terug te horen. De electronica die we horen is er met name een van minimale geluiden, glitches en kraakjes, en de op Letter of Sound ook gebruikte dub synthesizers, al zijn die hier in mindere mate aanwezig. Alleen in Ecru Driver lijkt de dub echt de overhand te nemen met een dikke echo op de slag gitaar.
De nummers liggen allemaal in dezelfde lijn, iets waardoor er weinig spanning in het album wordt opgebouwd. Eigenlijk alleen track 8, Snow Petal, wijkt hier vanaf. Dit nummer begeeft zich meer in de gelederen van de atmospherische ambient drones zoals we deze een specialist als Fabio Orsi ook wel kennen. Zoals de naam doet vermoeden klikt het daadwerkelijk dan ook als of je een sneeuwvlokje ziet dwarrelen. Een zeer rustgevend nummer, zonder vervelend te worden.

Op zich kunnen we stellen dat het album niet onaardig is, maar als je het album Letter of Sound kent dan vraag je je direct af waarom er in die 5 jaar tussen deze twee albums eigenlijk zo weinig is veranderd. Zelf heb ik een aantal keer de twee albums achter elkaar gedraaid en wist op een bepaald moment zelfs niet meer welke van de twee er eigenlijk op stond. De albums zijn dan ook inwisselbaar met elkaar. Maar voor mensen die nieuw zijn met het werk van Fourcolor is dit uiteraard geen probleem en is het helemaal geen verkeerde aankoop. Al zou ik persoonlijk eerder de releases van Minamo aanraden.