[cd, Morr Music/Konkurrent]
Je zou het niet per se vermoeden als je de naam JJ Weihl ziet, maar het is een Amerikaanse die New York verruild heeft voor Berlijn. Samen met wel uit Berlijn afkomstige Jonathan Jarzyna, dat weer een Poolse naam lijkt, vormen ze nadat er een raam op JJ’s hoofd is gevallen de band Fenster. Voor de betere speelse indiepop kan je meestal wel bij het Duitse Morr Music aankloppen, hoewel ze daar natuurlijk ook van experimenteren houden. De debuut cd Bones van Fenster lijkt met de frisse opener “Oh Canyon” ook perfect aan te sluiten bij de indiepop-labelgenoten. Daarna gooien ze het roer om en krijg je meer de onderkoelde wave van The xx en We Fell To earth. Ze brengen in eerste instantie kale donkere percussie, langzame “wave” bassen, meanderend gitaarspel en prachtig quasi verveelde, melancholische zang. Toch blijven ze gedurende de plaat sleutelen en variëren met hun geluid. Met de steeds wisselende inzet en combinaties van bas, akoestische en elektrische gitaar, citer, klokkenspel, banjo, piano, synthesizers en samples weten ze de accenten net steeds anders te leggen. Ook met de zang weten ze goed te variëren, want niet alleen wisselen ze elkaar goed af, ze zingen dikwijls ook op prachtige wijze samen en op het eind is er ook eenmaal een verbluffend stuk koorzang te horen. Naast de genoemde invloeden komen ook The Breeders, Mazzy Star, Pale Saints en Laura Gibson voorbij. Die laatste zeker als je de akoestische gitaarpartijen voorgeschoteld krijgt met JJ’s zang. Als de psychedelische gitaar wat meer de overhand krijgt hoor je ook duidelijk dat ze door The Velvet Underground beïnvloed zijn; een nummer als “Spring Break” is daar een mooi voorbeeld van. Met hun coolwave als basis draaien ze verder als een nostalgisch Rad Van Fortuin langs allerlei genres als shoegaze, surfrock, Americana, folk en slaapkamerpop. Het zijn vaak maar flarden die ze in hun dromerige geluid toelaten, maar het maakt het steeds op verrassende wijze net wat anders. Ik kan me ook goed voorstellen dat er in iedere recensie andere namen opduiken, want ze omarmen veel in hun toch eigenzinnige geluid. Tegen het einde van de cd beginnen ze ineens te experimenteren met allerlei veldopnames. Ze weten je echt te boeien en te verrassen tot op de allerlaatste seconde. Ja en dan kan je enkel spreken over een heus droomdebuut.
Luister Online bij Bandcamp:
Oh Canyon / Fantasy II
White To Red
Luister Online:
Fenster (albumsnippers)
door Jan Willem Broek