[lp, Boring Machines/Coriolis Sounds]
FaravelliRatti is een duo bestaande uit Attila Faravelli (computer) en Nicola Ratti (gitaar). Nicola Ratti heeft al 3 solo albums op zijn naam staan en heeft er één met Giuseppe Ielasi gemaakt. Momenteel werkt hij de band Ronin, die zich focussen op muziek van Morricone. Hij werkt ook dikwijls met meer beat georiënteerde analoge muziek. Hij heeft inmiddels al het podium gedeeld met Dean Roberts (White Winged Moth, Autistic Daughters), Phill Niblock en Rhys Chatham. Attilla Faravelli heeft een album uitgebracht, nadat hij al veel ervaring heeft opgedaan als componist voor theater, dans, stomme films en kunstinstallaties. Zijn manier van muziek maken bestaat uit het fabriceren van collages, waarbij er niet per se een vooropgestelde structuur is. Geluid moet bewegen. Ondanks dat de naamkeuze van hun gezamenlijke project niet erg origineel is, is de muziek en met name hun aanpak op de lp Lieu dat wel. Ze hebben namelijk een soort totempaal vol geprepareerde speakers en taperecorders gebouwd en die door beide spelers bediend kunnen worden. Hiermee maken ze klanksculpturen die het midden houden tussen ambient, elektronische experimenten en gitaarimprovisaties. Overigens wordt alles hier geïmproviseerd. Het geheel is gehuld in een donkere nevel, maar dat is eigenlijk wel normaal op het Italiaanse Boring Machines label, die de gelimiteerde lp in een oplage van 200 stuks samen met het Coriolis Sounds label uitgeeft. Beide heren komen met hun intrigerende muziek ergens tussen Dirty Three, Dean Roberts, Stephen Vitiello, Tape en Andrea Belfi uit. Het is een broeierig werk, dat vraagt nee schreeuwt om een continuering van dit project.
Luister Online bij Soundcloud:
This Spectacle
Bows And Arrows
door Jan Willem Broek