[cd, Temporary Residence Limited/Konkurrent]
Heer en meester in de harde gitaargerichte post-rock, want er bestaan ook echt rustiger en meer elektronische varianten, vind ik nog altijd de Schotse groep Mogwai. Hierna zijn er naast leuke andere bands ook vele kopieën geboren. Een Amerikaanse groep die in dezelfde hoek opereert en wel echt een eigen sound aan de dag legt, is de in 1999 opgerichte Explosions In The Sky. Met 5 albums in 12 jaar tijd bouwen ze rustig maar gestaag aan hun indrukwekkende discografie. Een gewaagde zet voor een band van hun kaliber is het om in de soundtrackwereld te stappen. Mogwai heeft dat overigens reeds al met succes gedaan.
De Amerikanen komen nu ook met hun eerste volwaardige soundtrack Prince Avanlanche op de proppen voor de gelijknamige nieuwe film van David Gordon Green; er zijn overigens al wel diverse tracks van hen in films belandt. Dat doen ze samen met componist David Wingo, die eerder van zich laat horen in Ola Podrida, The Wooden Birds en tevens diverse andere films. Zijn interesse gaat uit naar klassiek, folk en rock. De combinatie pakt echt geweldig uit. Ze vullen elkaar prima aan en laten beide een totaal ander geluid horen dan voorheen. Ze komen uit op het spannende snijvlak van diverse genres als ambient, pianomuziek, post-rock en neoklassiek. De cd maakt ondanks de wat lullige hoes nieuwsgierig naar de film, zonder dat je de film mist bij de muziek. Daarvoor is deze genoeg tot de verbeelding sprekend en op zichzelf staand. De 15 instrumentale tracks, waar je af en toe wat sfeervol geneurie hoort, weten je bijna 38 minuten lang in de houdgreep te nemen, zonder dat er nou echt gek veel gebeurt. Maar het is allemaal van een aangrijpende en meeslepende schoonheid, dat je gewoonweg wegdroomt en je eigen film beleeft. Een buitengemeen geslaagde samenwerking met een prachtalbum als resultaat.
door Jan Willem Broek