[cd, Fluttery Records]
Het geweldige, steeds groter wordende label Fluttery records blinkt uit in het uitbrengen van kwalitatief hoogwaardige en bovenal eigenzinnige post-rockbands vanuit de hele wereld. Portugal, Rusland, Engeland, Denemarken, Servië, Noorwegen, Canada, Japan en noem ze maar op, Fluttery weet er telkens de bijzondere groepen uit te plukken. In 2009 debuteert het Italiaanse zestal En Plein Air al met de mini cd L'alba Irradia L'inutile Parola op het label. Hierop laten ze horen dat ook zij net als al hun andere labelgenoten een eigenzinnig geluid aan de dag kunnen leggen op het platgetreden pad van de post-rock. Nu is de uit Rome afkomstige band terug met hun gelijknamige langspeler. Eric Caldironi (gitaar), Giovanni Federici (gitaar), Ludovico Lamarra (bas), Marzia Ricciardi (viool), Aron Carlocchia (synthesizer, piano) en Adriano Proietti (drums), her en der aangevuld door het cellowerk van Federica Vecchio, brengen wederom hun eigengereide instrumentale kruisbestuiving van post-rock, library rock, wave, neoklassiek, donkere ambient en elektronica ten gehore. Wat bij al de 7 tracks opvalt is dat ze doorspekt zijn met melancholie. Dat geldt zowel voor de filmische, rustieke prachtstukken als de epische, zinderende episodes. Als het hard is, is het overigens ook echt goed hard. Ze bouwen op fraaie wijze naar zo’n uitbarsting toe, maar gaan niet telkens heen en weer van zacht naar hard. In een mooie golfbeweging meanderen ze door genres en doen hierbij wisselend denken aan Mono, Giardini Di Mirò, Godspeed You! Black Emperor, Dirty Three, Sigur Rós, Les Fragments De La Nuit, Clogs en Robin Guthrie, waarbij de nadruk op de post-rock invloeden ligt. Het is een spannende en uiterst gevarieerde cd geworden vol verrassende maar ook bloedstollend mooie elementen. Een fantastische cd die tot de laatste nanoseconde weet te boeien.
Luister Online:
En Plein Air (album)
door Jan Willem Broek