[cd, Gusstaff/Baked Goods]
Polen is een land waar ook om de haverklap interessante en uiteenlopende artiesten vandaan komen. Qua elektronische muziek kan je tegenwoordig ook bij diverse artiesten terecht. Jacaszek doet het de laatste tijd goed, maar een man als Marcin Dymiter is al jaren een gevierd muzikant. Ook al zal deze naam niet bij iedereen een belletje doen rinkelen heeft hij toch gespeeld bij bands als Ewa Braun, Mapa en Mordy en heeft hij gewerkt met artiesten als Paul Wirkus, Rob Mazurek, John Butcher en legio andere, hoofdzakelijk Poolse artiesten. Het meest productief is hij echter als de elektronische artiest Emiter, waarvan toch alweer 10 albums zijn verschenen. Nu is er weer een nieuwe cd met de titel Microsillon. Marcin werkt met elektronica, gitaar, generator, loops en tape. Hij zoekt de geluiden in de wereld die ons omringt en begeleidt en vindt dat componeren een alsmaar doorlopend proces is. Op deze nieuwe plaat vormen de elektronische sculpturen, veldopnames, gitaarimprovisaties en akoestische geluiden de hoofdingrediënten voor zijn tot de verbeelding sprekende en eigenlijk lastig te duiden composities. Hij laat zich af en toe begeleiden door Poolse muzikanten op trompet, percussie en hang (wat een pracht instrument is). Hij creëert duistere klanklandschappen vol opzwepende elektronische drones waardoor elementen van glitch, jazz, avant-garde, ambient en elektro-akoestische muziek hoorbaar zijn. De meeste tracks zijn organisch en hebben een filmisch karakter ondanks de complexiteit die er achter schuil gaat. Het is dynamisch maar ook uiterst sfeervol, improvisatorisch en toch ook zeer doordacht. Het label zelf roept dat het voor fans van Fennesz, Oren Ambarchi en Rafael Toral is, maar voeg daar gerust Keith Fullerton Whitman, Supersilence, Jasper TX, Xela, Paul Wirkus en Jacaszek aan toe. Een broeierig, bloedstollend en associatief album.
door Jan Willem Broek