Na een split LP en een album met haar band Daisy
Bell (samen met Richard van Kruysdijk en Evelien van den Broek) presenteert Dyane Donck met Sounds That Surround Me haar eerste solo album.
Voor dit album heeft de Rotterdamse, nu wonend in Breda, zich laten inspireren door de geluiden uit de wijk waar ze woont, het Liniekwartier. In deze multiculturele wijk heeft ze bij de buren rondvraag gedaan welke muziek ze allemaal luisterden.
Met de veelal Turkse, Marokkaanse en Somalische muziek die uit dit onderzoek voort kwam is ze aan de slag gegaan om nieuwe muziek te maken.
Het resultaat liegt er niet om; terwijl de duidelijke invloeden van de “etnische” muziek heel erg duidelijk zijn heeft ze er toch een geheel eigen draai aan weten te geven.
Op kant A komt dit vooral door in de op Arabische ritmes leunende muziek die ze aankleedt met stemmen samples en melodieën die uit de computer rollen. Dit is de meer dansbare kant, als je het al zo zou willen noemen, van Donck haar werk.
Op kant B wordt het geheel wat donkerder, en daarmee ook een stuk zwaarder. De nadruk ligt meer op drones. Naast de electronische drones, gemaakt met field-recordings en effecten, horen we hier ook in Arabische muziek veel voorkomende strijkinstrumenten bijdragen aan die dreigende sfeer. Vooral in de tracks Nadir en Zenit is dit het geval. Terwijl dit in Azimut weer meer vanuit de trage ritmes en bewerkte stem komt.
Doordat de plaat twee verschillende gezichten laat zien is we voor verschillende liefhebbers iets terug te vinden. Er is de ritmische kant en donkere drone kant.
Hiermee laat Donck net een ander geluid horen dan Michel Banabila in zijn werk gebruikt, of waar Martijn Comes op Tradition Noise mee speelt. Echter zal het fans van beide zeker aanspreken, net zoals mensen die wel wat Muslimgauze-light lusten.